Nu het echt herfst is en de dagen steeds korter worden, merk ik dat het lastiger vind om ’s avonds nog te gaan sporten. Het weer is minder uitnodigend dan in de zomer en het is as we speak al rond half 8 helemaal donker. Ik werk sinds 2 weken weer volledig thuis en je zou zeggen dat het dan weer makkelijker gaat om na werk te sporten, maar toch heb ik er moeite mee omdat ik een beetje blijf hangen in die werkmodus. Ik heb een aantal tips die voor mij werken op zo’n moment en die ik graag met jullie deel!* Ik sport vaak ’s avonds, maar dit is natuurlijk ook prima van toepassing op voor je werk sporten 🙂

1.Doe een activiteit die je leuk vindt. Heb je geen zin om hard te lopen in de regen? Misschien is die drempel om te gaan fitnessen dan wat lager? Ik zelf wissel vaak hardlopen en racefietsen af en mocht ik daar nou allebei geen zin in hebben ga ik wandelen om toch iets te doen en in beweging te komen.

2. Spreek met iemand af om samen te gaan (of virtueel). Ik ben goed in met excuses aan te komen, maar als ik met mijn vriend af spreek dat we op dinsdagmiddag gaan hardlopen dan moet ik behalve mezelf, ook hem nog overtuigen om niet te gaan:) en dat werkt als een goede stok achter de deur! Of je vertelt aan een collega dat je gaat en komt hier vervolgens op terug. Zeggen dat je toch niet bent gegaan, is ook weer zo jammer;)

3. Stel een doel waar je naar toe kunt trainen. De meeste doelen zijn lastiger te behandelen met alleen in het weekend trainen. Voor mij werkte het top om me op te geven voor de 7 Heuvelenloop. Helaas kreeg ik gisteren te horen dat die niet doorgaat.. maar de voorbereidingen naar die wedstrijd toe hebben me wel geholpen om toch te blijven trainen. Helaas zijn er veel evenementen gecanceld, maar wie weet is een Virtuele Run iets voor je? Bij VirtueelNL zijn veel virtuele runs waar je je voor op kunt geven om toch een soort doel te hebben. Ook is er op 24 & 25 oktober weer een virtuele NN Running Day

4. Ga direct na werk door. Deze werkt voor mij echt goed; als ik moe ben na werk en nog moet koken of allerlei kleine klusjes moet doen schiet het er vaak bij in. Die moeheid is echter vooral mentaal (ik zit nog in een werkmodus) en juist door direct nadat ik mijn laptop heb dichtgeklapt te gaan, ga ik dit tegen.*Voor als je niet thuis werkt: is het misschien een idee om je spullen mee te nemen naar werk, zodat je ook een soort van meteen door kan en je wilt die spullen toch niet voor niks mee hebben?:)

5. Beloon jezelf als je toch geweest bent: die beloning verschilt bij mij per keer maar favoriet is toch wel iets lekkers als avondeten.

6. Kies een vaste dag uit: Makkelijk als je je er al op kunt voorbereiden dat je die dag gaat. Andere verplichtingen kun je dan makkelijker naar een andere dag/moment verschuiven. Als het in je systeem zit is het makkelijker vol te houden.

7. Ik doe dit niet vaak, maar soms werkt het wel; leg kleding alvast klaar. Vooral ’s ochtend kan ik me voorstellen dat het handig is om alles alvast klaar te hebben liggen; het verlaagt de drempel en maakt dat je er alvast mee bezig bent in je hoofd.

Wat werkt voor jou? Heb jij nog meer tips?

Hieronder geef ik een kort (maar hopelijk krachtig) overzicht van mijn bevindingen over de Hoka One one Clifton.

Het merk
Ik had wel eens van het merk Hoka One One gehoord maar dit was de eerste keer dat ik een schoen van dit Franse merk aan had. Grappig feitje is dat Hoka One one in het Maori betekent: ‘vlieg over de aarde’ en het bleek al snel dat de schoen zijn merknaam eer aan doet:

Demping & snelheid
Yes sure! De dikke tussenzool (zie foto) maakt dat de schoen veel demping geeft. Deze extra demping maakte voor mij dat ik er heerlijk op kan lopen en dat ik bovendien minder snel last krijg van mijn knieblessure. Het voelt inderdaad ergens een beetje als vliegen door die demping; zie slogan van het merk;). Ik kan me wel voorstellen dat de extra demping ook wat too much kan zijn wanneer je er niet perse behoefte aan hebt, maar voor mensen met een blessure of mensen die bijvoorbeeld wat zwaarder zijn kan het een hele fijne toevoeging zijn!

Uitstraling
Qua uiterlijk zijn de Hoka’s wel even wennen; de zool is vrij hoog waardoor de schoenen een wat grovere uitstraling hebben. De Hoka schoenen zijn namelijk ontworpen met een Active footframe, dat wil zeggen dat de voet in de tussenzool staat ipv op de tussenzool. Dit maakt dat de zool er extra groot uitziet. Maar hoewel de schoenen dus wat grover ogen, voelen ze juist superlicht aan als je ze aan hebt. En persoonlijk vind ik die grote witte zool ook wel trendy; ik heb de schoenen ook heel regelmatig aan als ‘gewone’ sneakers. 

Maat & pasvorm
Wel had ik na de eerste 2 keer lopen een behoorlijke blaar onder mijn voet, maar nu in de schoenen eenmaal ingelopen heb, heb ik daar geen last meer van. De maat valt normaal;  ik heb altijd maat 39, bestelde nu dus ook die maat en die zit prima.

Ga ik vaker lopen op de Hoka’s?
Oui! Zeker weten, vooral als ik merk dat ik wat meer blessure gevoelig ben trek ik ze graag aan, door die demping heb ik minder last van mijn knie. Blijvertje dus!

Heb jij wel eens op Hoka One One’s gelopen? Hoe bevielen ze jou?

Waarom loop ik hard? Is de vraag die ik vanuit Garmin kreeg. Waarom trek ik toch wel een aantal keer per week mijn hardloopschoenen aan en trek ik erop uit? Ook voor mijzelf is het interessant om dit eens op een rijtje te zetten want zoals het altijd gaat met dingen die je veel doet; na een tijdje zit het in je systeem en vergeet je bijna waarom je er mee begonnen bent. Er zijn meerdere redenen te noemen waarom ik hardloop en ik zal ze hieronder met jullie delen!

Ik voel mij lichamelijk gezonder
Ik heb vroeger altijd veel gesport, maar ben hier tijdens mijn studietijd volledig mee gestopt. Ik merkte dat mijn conditie sterk achter uit ging; ik was al moe van een stukje wandelen en ik zag op tegen een stukje fietsen van huis naar het station. Daarbij was ik ook een stuk zwaarder dan ik nu ben. Dit niet sporten maakte dat ik lichamelijk minder goed in mijn vel zat, maar dit had ook zo z’n uitwerking op mijn mentale gesteldheid en dat brengt me op het volgende punt:

Mentale gezondheid
Het feit dat ik lichamelijk merkte dat ik niet meer sportte had zeker ook een mentaal effect: ik voelde me futloos en energieloos en ergens ook schuldig dat ik niet meer sportte omdat ik wist dat ik dit eigenlijk wel nodig had. Als een vicieuze cirkel waar je nooit echt beter uit gaat komen. Mijn manier om deze te doorbreken is geweest door ‘gewoon maar te gaan.’ Forerunner aan en go. Dan maar heel kort, dan maar heel rustig. Om in elk geval maar van die bank af te komen en de deur uit te gaan.

Ik word gelukkig & mindful van hardlopen
Tijdens mijn studie psychologie, toen ik dus weinig tot niet sportte, had ik college van Professor Erik Scherder. Ik leerde tijdens dit vak dat hij gaf, genaamd ‘Neuropsychologie’, over hoe je hersenen aantoonbaar baat hebben bij hardlopen en sporten in het algemeen. Ik zal hier verder niet te diep op in gaan (ik vind het wel heel interessant dus wie weet schrijf ik er nog wel eens een blog over). Toentertijd heb ik die informatie wel opgeslagen, maar heb ik er weinig mee gedaan.. vandaag de dag wel! Als ik me een beetje duf voel en niet productief ben op een dag dat ik juist wel productief wil of moet zijn, denk ik aan deze les en trek ik mijn schoenen aan; want het werkt. Sporten maakt dat je hersenen actiever zijn, dat je creatiever wordt en zaken beter kan overzien. In een wereld met veel prikkels, afleiding en drukte is het fijn om hardlopen te kunnen gebruiken als tool om structuur aan te brengen:).

Hardlopen brengt me even dat hier & nu, waar ik alle drukte vaak vergeet te zijn. Soms ben ik daar heel bewust mee bezig terwijl ik loop en soms geniet ik gewoon lekker en denk ik nergens aan. Beide heel fijn en mindful!

En dan last but not least: wedstrijden zijn kicken
De kick die je krijgt van een PR; van de juichende menigte en de gezelligheid van een wedstrijd. Heerlijk. Maar om die PR’s te kunnen lopen en wedstrijden een beetje lekker mee te kunnen doen moet je toch regelmatig trainen. Mezelf opgeven voor een wedstrijd werkt voor mij als een goede motivatie; wanneer die datum eenmaal staat weet ik dat ik gericht ergens naar toe kan trainen. En mocht ik niet zozeer op zoek zijn naar een ontspannen trainingsrondje (zie kopje hier boven), dan weet ik dat ik dat ik in elk geval moet gaan om km’s te maken voor een knaller van een PR!:)

 Dit zijn voor mij de belangrijkste redenen om hard te lopen. Ik ben benieuwd naar jullie motivatie! Waarom lopen jullie hard? Of meer algemeen natuurlijk; waarom sporten jullie? #beatyesterday #garminnederland #whydoyourun

Door 361° (@361europe) werd mij gevraagd om de Meraki 3 hardloopschoenen te testen. Ik heb er inmiddels een aantal keer op gelopen en het leek me een goed idee om er een korte review over te schrijven op mijn blog. Wat viel mij op aan de Meraki 3?

Wel van gehoord, nog nooit eerder op gelopen
Ik had nog nooit eerder op een 361 schoen gelopen. Ik kende het merk wel van naam, maar verder niet. Altijd leuk om iets nieuws te proberen, maar ik moet zeggen dat ik ook wel wat huiverig was. Ik loop al jaren op dezelfde soort schoen en vond het proberen van nieuwe schoenen eigenlijk wel spannend. Ik hoopte maar dat ik er geen blessure/blaren aan zou overhouden.. maar dat was gelukkig niet zo.

Snelheid
Hoewel ik momenteel nog aan het opbouwen ben en dus nog niet op volle snelheid kan/mag lopen, nodigt deze schoen daar wel erg toe uit. Ik merkte dat ik makkelijk op een hoge pace uit kwam zonder al te veel moeite. Ik probeer momenteel erg op mijn voorvoeten te lopen, juist als remedie tegen een knieblessure en dat ging vrij makkelijk met deze schoen.

De uitstraling:
De schoenen zitten erg mooi & nauwsluitend om mijn voet waardoor ik me er prettig in voel. Niks grofheid; elegantie ten top. Met hardloopschoenen heb ik altijd 1 of 2 maten groter dan met normale schoenen.. maar je zag het er niet aan af;)

Inlopen niet nodig!
Doordat ze nogal nauwsluitend zijn( zie vorige punt) had ik ook geen last van blaren omdat ik er niet al te veel in bewoog. Hoewel ik niet de allermakkelijktste voeten heb (smalle hielen) en in nieuwe schoenen vaak blaren heb was dat bij de Meraki 3 niet het geval. Ik heb er vanaf het begin zonder pijntjes/drukplekken op gelopen. Had ik niet verwacht dus, maar heel fijn!

En last but not least; de kleur
De kleur! Ik kies nooit een hardloopschoen om de kleur maar het speelt toch altijd wel mee op een bepaalde manier..Laat ik het zo zeggen: ik ben altijd opgelucht als de schoen die ik kies er een beetje leuk uit ziet. De Meraki 3 heeft een felle blauwe kleur met aan de zijkant een stukje groen. Niks grijze muisjes, lekker opvallend! I like it:)

Op welke schoenen loop jij? Wissel je vaak van merk/soort of hou je het liever bij 1 soort?

Vrijwel altijd als ik op vakantie ga, neem ik mijn hardloopkleding mee. Een vakantie is wat mij betreft pas echt compleet wanneer ik hardgelopen heb! Waarom is dat eigenlijk zo? Een aantal redenen op een rijtje:

Hardlopend zie je meer!
Nieuwe omgevingen verkennen vind ik altijd leuk, maar je ziet des de meer als je hardloopt. Daarbij merk dat ik tijdens hardlopen ook meer mindful bezig ben met de omgeving. Ik merk dingen bewuster op en kijk meer om me heen. Meer dan dat ik bijvoorbeeld ga wandelen.

Tegenhanger van alle Kcal
Zal misschien niet voor iedereen gelden, maar op vakantie let ik niet zo op wat ik eet (zeg maar totaal  niet).. des de meer redenen om een rondje hard te lopen dus. Minder zorgen om wat je eet = meer genieten:)

Continuïteit
Een week niet lopen is vast niet heel erg, maar het voelt toch niet prettig als je bezig met met de voorbereiding voor een wedstrijd. Met uitzondering van de wintersportvakantie ben ik verder niet echt bezig met sporten, dus fijn om dan in elk geval te kunnen hardlopen en een schema toch een soort van te kunnen bijhouden.

Het is ontspannend
Het is ontspannend en je hebt helemaal niks aan je hoofd! Niks moet en alles mag. Ook hardlopen dus . Hoe lekker loopt dat! Hardlopen op vakantie is ++!

Herkenbaar? Waarom loop jij hard op vakantie? Ik zal binnenkort een blog delen met tips voor hardlopen op vakantie! Stay tuned!

Hardlopen met Aftershokz Aeropex headphones – waarom is me dit zo goed bevallen?
Een tijd geleden kreeg ik vanuit Aftershokz de vraag of ik de Aeropex wilde uitproberen. Ik had er wel eens van gehoord maar kende het verder niet heel goed en had het ook nog nooit geprobeerd. Dus ik was zeker benieuwd!
Lees hieronder hoe ik hardlopen met de Aeropex headphones van Aftershokz ervaren heb en wat mij opviel:

Music on world on.
Music on, world off. Dat is zo’n beetje wat ik bereik als ik hardloop met ‘gewone’ headphones op. Ik loop heel regelmatig in en om de binnenstad van Alkmaar. Veel verkeer en veel drukte; niet heel handig in combinatie met muziek. Met de Aeropex had ik daar geen last meer van. De bone conduction zorgt er namelijk voor dat je naast muziek ook gewoon omgevingsgeluiden hoort. Op die manier ben je dus niet helemaal off world maar krijg je ook nog iets mee van je omgeving. Ik vond dat in het begin wel even wennen trouwens, want ik had nog nooit eerder ervaren hoe het is om muziek én omgevingsgeluiden tegelijkertijd te horen. Een hond die blaft en tegelijkertijd muziek luisteren kan in het begin wat verwarrend zijn (huh, wat hoor ik nou door die muziek heen?!), maar voor mij wende het eigenlijk best snel! Het was voor het eerst dat ik niet bij iedere weg die ik overstak mijn volume drastisch omlaag gooide of mijn muziek uitzette. Ik loop sinds ik de Aeropex gebruik veel vaker met muziek op.

Blijven ze goed zitten?
Wat mij verder opviel is dat de headphones goed blijven zitten tijdens het hardlopen. Dat, en dat zullen mede hardlopers waarschijnlijk met me eens zijn, is écht niet altijd vanzelfsprekend bij headphones.. De Aeropex blijven goed achter je oren ‘klemmen’ als het ware, waardoor je je geen zorgen hoeft te maken dat ze uit vallen. Super fijn dus.

Hoe zit dat met de batterijduur?
De batterijduur van de Aeropex is maar liefst 8 uur en dat is zo’n luxe! Ik heb in het verleden heel wat keren misgegrepen wanneer ik spontaan zin had in een hardlooprondje en ik tot de conclusie kwam dat mijn headphones alweer leeg waren. Met de Aeropex is dit probleem opgelost, want als je ‘m een tijdje niet oplaadt is de kans heel groot dat hij niet leeg is. Ook wanneer je lange afstanden loopt is dit natuurlijk heel fijn. Een batterijduur van 8 uur is helemaal top!

Muziek tijdens races?
Tot voor kort had ik eigenlijk nooit een wedstrijd met muziek gelopen, omdat ik het altijd zo heerlijk vind om die sfeer tijdens de wedstrijd mee te maken. Maar omdat dat met de Aeropex beide kan, besloot ik het tijdens de Halve Marathon van Amsterdam voor het eerst te proberen. Conclusie? Voortaan loop ik met de Aeropex headphones op! Ik kreeg nog genoeg mee van de ambiance tijdens de wedstrijd en had tegelijkertijd 2 uur en 3 minuten lang m’n eigen muziek. Heerlijk!

Kerstactie!
Wil je meer weten over de headphones van Aftershokz? Stuur me dan gerust een mailtje of laat een reactie achter op mij blog of Instagram (@finau.running). En what’s more? Als je de Aeropex headphones ook wilt aanschaffen is er nu een leuke kerstactie waarbij je tot wel 30% kunt besparen. Check het Instagramkanaal van @Aftershokznl voor meer informatie. Thank me later! 🙂

Verhuizen..
Het is niet eens zo heel lang geleden dat ik voor het laatst verhuisde.. 3 jaar. Maar op de een of andere manier heb ik volledig uit mijn geheugen gewist hoe hectisch dat toen was, maar tijdens het verhuizen wist ik het opeens weer. Het daarom is ook dat ik me heb voorgenomen dat ik dit de komende 10 jaar NIET meer te verhuizen.
Ik heb vorige week nog in de chaos/troep gezeten maar nu  begint alles langzaam te landen en hebben veel spullen weer een plekje gekregen. Momenteel houd ik mij dus bezig met het leukste deel van verhuizen: alles inrichten 🙂 Omdat ik zo druk was met verhuizen de afgelopen weken had ik wat minder tijd om hard te lopen. En dat was precies wat nodig was voor mijn knie. Even rust.

Fysio:
Ik loop ondertussen bij een fysiotherapeut voor mijn knieklachten en ik heb te horen gekregen dat ik een runners knie heb. Ik had daar wel eerder van gehoord en had al zo’n vermoeden dat ik daar last van had..alleen nu is het is dus geen zelf-diagnose meer, maar officieel;) Mijn komende hardloop weken zullen bestaan uit rustig aan weer opbouwen (laag tempo en weinig km), een zooi oefeningen die ik 4 keer per week moet gaan doen (ik heb mezelf plechtig beloofd dat ik dit ook ga doen, want normaal ben ik niet zo’n held in gedisciplineerd oefeningen doen) en verder rust houden/ andere sporten doen.
Deze week heb ik in elk geval geen last gehad van mijn knie, dus daar ben ik heeeel erg blij mee! Je gaat het hardlopen met een blessure toch minder als vanzelfsprekend beschouwen en waardeert het des de meer. Eigenlijk is dat ook wel eens goed.

Plannen voor 2020?
Eigenlijk had ik nu al vol op hardloop plannen willen maken voor 2020, maar door die knie stel ik dat nog even uit. Eerst maar eens kijken hoe snel dit herstelt. Wél ben ik van plan om me op te geven voor de 10 km van Schoorl, om toch een wedstrijd te hebben staan en iets hebben om naar toe te trainen als ik weer iets verder ben in de opbouw. Dat loopje is in februari, ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken!

Heb jij wel eens last gehad van een blessure? Ben je toen helemaal gestopt met sporten of heb je rustiger aan gedaan?

Omdat ik nu even niet kan lopen wegens mijn knieblessure (zie blog ‘auw mijn knie’), realiseer ik me hoe fijn ik hardlopen vind en hoe vervelend ik het vind dat ik nu even niet kan. Dus heb ik voor mezelf eens op een rijtje gezet waarom ik zo graag hardloop.  Waarom trek ik elke keer die schoenen aan (ongeacht of het ijskoud is, regent of we midden in een hittegolf zitten)? Wat maakt dat ik het zo leuk vindt?  Ik ben tot de volgende redenen gekomen:

It clears up my mind (ehm hoe vertaal je deze in het Nederlands)?
Vooral na een lange werkdag gaat deze op. Ik vind het heerlijk om na een dag werken mijn gedachten even helemaal vrij te laten en te genieten van buiten. Ik heb een kantoorbaan, waardoor ik veel zit en relatief weinig beweeg (hoewel ik mezelf vaak wel een soort van dwing om een rondje te wandelen in de pauze). Dingen van werk die ik meeneem naar huis? Dat is meestal over zodra ik mijn rondje gelopen heb.

Ik voel me energieker als ik sport
Er is een periode in mijn leven geweest (zo’n 5 jaar geleden) dat ik nauwelijks aan sport deed. Het resultaat was dat ik vaak moe was en weinig energie had. Ik voelde aan alles dat ik meer moest bewegen. Toen ik hardlopen eenmaal weer had opgepakt kwam die energie ook vrij snel weer terug.

Ik vind het leuk om een bepaald doel te hebben en daarnaar toe te trainen
Het stellen van een doel werkt voor mij heel goed.  Bijvoorbeeld ‘het lopen van een halve marathon’ of ‘elke maand meedoen aan een race’. Op die manier heb ik iets om naar toe te trainen en ik ben dan ook oprecht trots als ik het haal:) Tot nu toe ben ik het meest trots op die halve marathon!

Ik ben te dol op eten.
Deze in combinatie met nummer 2 zijn de voornaamste redenen dat ik weer ben begonnen met hardlopen. Niet sporten & veel eten zijn nou eenmaal niet zo’n hele goede combinatie..:’) Op de een of andere manier at ik ook nog eens veel meer toen ik niet sportte.. terwijl ik juist minder trek heb nu ik meer sport.

Het is  een ontspanningsactiviteit
 Ennnn ik word er gewoon vrolijk van (in de stromende regen ietsje minder, maar dan komt die blijdschap vooral als ik klaar ben). Lekker buiten zijn, een frisse neus halen en genieten van de omgeving, vooral als ik in de duinen/het bos loop.

Herkenbaar? Wat zijn jouw redenen om hard te lopen?

Dit keer schrijf ik een blog over de minder zonnige kant van hardlopen; blessureleed. Helaas was dit voor mij de afgelopen 2 weken de realiteit..

Mijn knie
Tijdens mijn halve marathon in Amsterdam had ik nergens last van en liep ik best lekker (zie blog ‘Mijn eerste halve Marathon’). Nadat ik gefinisht was had ik hele zware benen. Zware benen, maar geen pijn. Ik dacht dat het allemaal wel meeviel en dat ik vooral fixe spierpijn zou krijgen (ik had ook nog nooit een afstand van 21,1 km gelopen dus het leek me heel logisch dat ik die spierpijn zou krijgen.)
Maar al in de avond merkte ik een soort, tsja hoe omschrijf je dat, steek, in m’n linkerknie. Aan de zijkant. En de dag erna, maandag, was die pijnlijke steek nog heftiger en was zelfs lopen lastig. Vooral traplopen bleek een hele opgave; ik strompelde wat af die dag.
Gelukkig, gelukkig, gelukkig werd de pijn in de dagen erna minder en verdween het zelfs.. tot het moment dat ik een halve week later weer een rondje liep. En toen realiseerde ik me dat ik gewoon echt geblesseerd was.

En nu?
Om die knie veel rust te geven heb ik besloten om heel rustig aan te doen. Als ik ga lopen, zal dat op een langzaam tempo moeten. Daarnaast kan ik niet teveel km maken; ik merk dat de eerste 5 km wel gaan en het daarna mis gaat. Om het even van de positieve kant te bekijken: ik kan dus in elk geval 5 km lopen en dat is meer dan niets.

Zwemmen, fietsen?
Ook ben ik van plan om zwemmen weer op te pakken, dit deed ik in de zomer al heel regelmatig maar hier ben ik in aanloop naar de halve marathon eigenlijk mee gestopt omdat ik me vooral wilde focussen op hardlopen.
Ook denk ik erover om mijn wielrenfiets weer eens tevoorschijn te halen. Die hangt al zeker 6 jaar te verstoffen..maar als die blessure niet over gaat dan is dit zeker een plan B optie. Waarom ik ooit aan wielrennen deed en nu al een aantal jaar niet meer? Misschien schrijf ik daar binnenkort wel een blog over;)
Maar jeetje joh, ik realiseerde me op het moment dat ik met die pijnlijke knie de trap afstrompelde wel hoe ontzettend dankbaar ik ben dat ik verder gewoon alles kan. En dat ik m’n lichaam echt die rust ga gunnen, om later ook nog plezier te hebben van hardlopen. Nu even pas op de plaats en vooral luisteren naar mijn lichaam.

Herkenbaar?
Heb jij wel eens last gehad van een blessure die lange of korte tijd duurde en wat deed je toen? Hield je rust of probeerde je een andere sport?

Het is vandaag precies een week geleden dat ik mijn eerste halve marathon liep! Daar was ik natuurlijk erg happy mee, de race ging lekker en ik was tevreden met mijn tijd (zie vorige blog), maar toen de eerste glorie gevoelens weg waren.. was ik toen nog steeds zo happy?

Auw, m’n knieën
Qua spierpijn viel het me alles mee. Ik had verwacht dat ik hier veel last van zou hebben de dagen na de marathon, maar dit bleef dus uit! Lucky me. Wat me niet mee viel was de pijn aan mijn knieën, die eigenlijk zondagavond al begon. En zodra pijn 2 uur na de finish al begint, weet je dat het for real is..
Maandag had ik behoorlijk wat moeite met traplopen en heb ik vooral gezeten om ze zoveel mogelijk rust te geven. Vanaf dinsdag ging het gelukkig weer langzaam aan beter, maar ik durfde het pas gisteren (zaterdag) weer aan om hard te lopen.

Een week niet gelopen, maar gisteren mocht ik weer!
Gisteren besloot ik dus dat ik weer fit genoeg was voor een rondje. En ik kon het ook niet langer weerstaan om niet te lopen (zeg maar gerust; ontwenningsverschijnselen traden op).
Ik moet zeggen, nadat ik ervaren had hoe het was om niet te kunnen lopen door fysieke klachten kon ik dit rondje wel weer extra waarderen!
Het leuke aan dit rondje van gisteren was dat ik me erg gefocust hebt op looptechniek en dat ik samen met iemand liep die daar even op gelet heeft en me hier en daar wat tips gegeven heeft. Ik heb namelijk het idee dat ik daar nog een hoop winst op kan behalen.

Nieuwe plannen to be made
In de week after ben ik eens gaan nadenken over komend jaar. Welke wedstrijden wil ik gaan lopen, wil ik nog een halve marathon gaan lopen? En waar? Of misschien zelfs voor een hele Marathon gaan? Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar wil hier binnenkort wel het een en ander over gaan delen op mijn blog.
Hoe was jouw week? Ben je nog in training voor een race? Of zit jouw goal er ook op en ben je nieuwe plannen voor komend jaar aan het smeden?

Ps. Ik heb momenteel een gave win actie op mijn instagram! Ik mag van Aftershokz 2 setjes headphones weggeven? Wil je mee doen? Check op mijn instagram hoe dat kan!