Lastig om te blijven sporten in deze periode? Ja best wel. Er is weinig om naar toe te trainen omdat de meeste sportevenementen voor volgend jaar helaas ook niet door gaan. Waar je ook voor traint ( Zo had ik gehoopt op de Zeven Heuvelenloop en die heeft ervoor gezorgd dat ik in elk geval weer een aantal weken lekker op schema zat, maar sinds bekend werd dat die toch niet door gaat merk ik dat ik in een trainingsdipjezit. Waarom zou je je helemaal in het zweet trainen als je toch nergens specifiek voor traint? Ik zit al een tijdje in die flow waardoor ik eigenlijk veel minder sport dan ik zou willen. En juist door regelmatig te sporten zit ik altijd beter in mijn vel, dus dat is een beetje een vicieuze cirkel aan het worden. Om mij heen hoor ik veel over ditzelfde probleem; mensen die toch minder sporten en daar eigenlijk van balen maar ook niet de motivatie hebben om die knop om te zetten, dus tijd om dat eens uit te pluizen en te kijken hoe deze cirkel verbroken kan worden met wat trucs:)

Waarom iets móeten?
Ik bedacht me dat het m daar juist in zit; het feit dat het moet terwijl er geen doel is. Eigenlijk kun je dit beter omdraaien. Waarom zou je een bepaalde training moéten doen als je toch nergens voor traint? Het feit dat ik geen wedstrijden heb staan betekent dus dat elke training eigenlijk een extra’tje is en dat er geen specifieke afstand gelopen hoeft te worden. Dus lekker sporten tot dat je er geen zin meer in hebt. Klinkt een stuk positiever dan dat moeten. Moeten is eigenlijk nooit goed, dus waarom zou je je dwingen?

Wandelen (of welke vorm van minder intensief bewegen dan ook) is ook goed
Ik train nergens voor dus eigenlijk is elke vorm van bewegen goed; in ‘normale’ tijden, zou ik wandelen een beetje als een extra’tje zien; leuk en gezellig om te doen maar een echt training kan ik het toch echt niet vinden. Maar het is wel bewegen dus ik keur hem in deze tijd goed.

Maak voor jezelf een aangepaste challenge
Feit dat er geen wedstrijden zijn om naar toe te trainen of dat de zomer nog ver weg is betekent niet dat je geen ander, aangepast doel aan deze tijd kan stellen voor jezelf. Zelf heb ik deze bedacht: elke zondag ren ik in elk geval een lange afstand (10km +) en verder probeer ik elke dag 5000 stappen te zetten. Best te doen voor mij en hiermee leg ik de lat in elk geval niet zo hoog waarmee het makkelijker vol te houden is.

Denk niet teveel na over sporten
Misschien een vreemde maar hij helpt mij wel: hoe langer je nadenkt over een training of waarom je wel of niet zou gaan, hoe waarschijnlijker het is dat je redenen vindt om niet te gaan en ook daadwerkelijk niet gaat. Voel je je even een aandrang om te gaan (al komt die vanuit je tenen)? Ga gewoon meteen. Op gevoel afgaan is altijd een goede raadgever:)

Mis jij ook wat motivatie op dit moment? Hoe ga je daar mee om, heb je nog andere tips?

Ken je dat gevoel, dat je een uitgestrekte vrije dag voor je hebt waar je eens lekker van wilt genieten? Geen werk, geen verplichtingen? Maar dat je, doordat je ‘moet’ genieten, hier juist weinig van terecht komt? Ik hoor het de laatste tijd veel om me heen en moet zeggen dat ik er zelf ook wel last van kan hebben: en het lijkt de laatste tijd ook wel meer dan vroeger.  Wellicht dat het iets met deze ‘Coronatijd’ te maken heeft? Ik dook er eens in: wat maakt dat je vrije tijd als moeten gaat ervaren?

Ik vond een onderzoek/artikel dat stamt uit 2016 ; ver voor alle Corona perikelen weliswaar, maar daardoor niet minder van toepassing. Uit dit onderzoek bleek dat mensen graag plannen en structuur aanbrengen; iets dat natuurlijk supereffectief is om dingen af te krijgen, het welbekende ‘getting things done’. Maar of het plannen van vrije tijd ook zo’n goed idee is?
Gedeeltelijk! Het bleek dat wanneer mensen hun vrije tijd teveel plannen, zij deze tijd eerder als ‘moeten’ gaan ervaren en dat het idee achter vrije tijd: volledig ontspannen, op deze manier eigenlijk teniet werd gedaan. Het tot in de puntjes plannen van activiteiten op je vrije dag maakt dus dat je in feite minder ontspant.
Kleine nuance in het onderzoek: het in grote lijnen plannen van een vrije dag (dus niet het tot in de puntjes uitdenken van elke activiteit) bleek geen negatief effect te hebben op het gevoel van ontspanning. Blijkbaar, zo bleek althans uit het onderzoek, is de sleutel tot een ‘succesvolle’ vrije dag om in grote lijnen te plannen, maar de precieze invulling op de dag zelf verder vorm te geven.
Kern (althans van dit onderzoek): Plan niet alles tot in de puntjes op je vrije dag, maar doe ook spontaan dingen.

Het bovenstaande onderzoek stamt uit 2016 en dat is natuurlijk ver voordat iemand ooit had kunnen bedenken dat we in 2020 in een soort lock down situatie zouden belanden. Als ik dit vertaal naar de huidige tijd denk ik dat er ontzettend veel gepland moet worden. Door het vele thuiswerken vervaagd de lijn tussen werk en privé en blijf je meer in je werk (in dus in de to-do modus) hangen. Daarbij is de spontaniteit bij veel dingen minder omdat er tegenwoordig nou eenmaal veel gereserveerd moet worden; even een spontaan dagje naar een pretpark of uiteten kun je over het algemeen wel vergeten omdat je moet reserveren. Maar het is niet onmogelijk! Toevallig had ik afgelopen weekend een last minute weekendje weg. Plan was om naar Berlijn te gaan maar dat was niet mogelijk en in plaats daarvan werd het een weekendje Veluwe, dat we woensdagavond boekten. Last minute, gaan met de banaan en we zien het daar wel. Is het daarom dat ik zo genoten heb? Zou goed kunnen:)

Hou jij van spontane dingen of plan je liever tot in de puntjes? Merk je verschil in deze tijd?

Bron: Malkoc, Tonietto, Olin Business School/ Washington University, Journal of marketing Research

Pfffoee dat was ‘m dan! Mijn eerste halve marathon. Gisteren (20 oktober) liep ik in Amsterdam mijn allereerste halve marathon. Iets wat ik al heeeel lang op mijn to-do lijstje/bucketlist/whatever you call it had staan! Ik heb me vandaag de hele dag vrij euforisch gevoeld. Een gevoel dat direct begon nadat ik gefinisht was.

Viel het me mee of tegen?
Beide. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de afstand toch pittiger vond ik dan ik van te voren had ingeschat. Ja, 21.1 km is 21.1 km, maar op de een of andere manier leek het aantal te lopen kilometers tijdens de race toch net wat meer dan in de dagen ervoor.
Deels komt dat door mezelf. Ik ging er namelijk vrij blanco in, vastbesloten om mezelf geen extra druk op te leggen door een bepaalde tijd te verwachten..maar halverwege liep ik een tijdje met een pacemaker mee. Deze pacemaker liep op 2:00…je voelt ‘m al aankomen. Ik kreeg glinsterende oogjes en zag opeens die tijd onder de 2:00 helemaal voor me. Dus ik heb daar vanaf 2km tot ongeveer 11 km lekker achteraan gehobbeld. En dat was eigenlijk net ietsje te snel.

Na 11 km
Besloot ik dat ik me lang genoeg had uitgesloofd achter mijn haas, de pacemaker. Waarom liep ik opeens 5:35 terwijl ik niet eens een bepaalde tijd in gedachten had, maar vooral gewoon wilde finishen? Die beslissing na 11 km heeft me in zekere zin gered. Ik weet niet of ik de finish had gehaald als ik nog 2 km op 5:35 min/km mee had gelopen. Het ging, zoals gezegd eigenlijk iets te hard.

11 km – 18 km
De kilometers na 11 km waren wat rustiger en ik kwam weer wat ‘op adem’. Rustig tempo, rond de 5:50/6:00 gemiddeld. Ik vond ergens dat ik wel faalde, ten opzichte van de snelle km’s van ervoor, maar ik wist dit gevoel uit te schakelen. Niet denken aan snelheid! Gewoon finishen. Hield ik mezelf streng voor.

18 km- finish
Ik moet eerlijk bekennen dat ik met de trainingen maar tot 18 km ben gekomen dus ik liep vanaf 18 km mijn langst afstand ooit. Ik voelde vanaf die kilometer wel dat ik echt vermoeid werd. Ik had veel dorst en mijn tempo begon weer wat in te zakken. Wat me wel errrrug geholpen heeft tijdens deze wedstrijd (en eigenlijk tijdens elke wedstrijd wel) was het publiek langs de route. Wat een mensen! En wat werden wij runners hard aangemoedigd. Uiteindelijk wist ik in de laatste km nog te versnellen.. en jeetje wat is die finish in Amsterdam ge-wel-dig. Onder luid applaus het Olympisch stadion in lopen!

Voor herhaling vatbaar?
Absoluut! Wat een fantastisch gevoel. De halve marathon gelopen. Ik heb er echt van genoten. Ik ga lekker even nagenieten, hopen dat de spierpijn meevalt (tot nu toe wel) en ik heb het idee dat ik hier nog wel wat meer dingen over zou kunnen delen. Dus wie weet ga ik dat de komende tijd ook nog doen, hier op mijn blog.

Waar liep jij jouw eerste marathon/halve marathon of ben je van plan om deze nog te gaan lopen? Welke zou jij mij aanraden?

Omdat ik merk dat ik lange afstanden op zich wel kan volhouden, maar dat de snelheid bij deze afstanden nog wel wat te wensen overlaat heb ik besloten om te gaan trainen middels een hardloopschema. Doel: mijn snelheid verhogen en langere afstanden kunnen lopen.
Omdat ik in de toekomst graag een halve marathon zou willen lopen heb ik besloten om voor een schema te gaan dat me voorbereid op afstanden langer dan 10 km, 10 km is de maximale afstand die ik op het moment loop tijdens wedstrijden. Op deze manier daag ik mezelf uit om zowel in snelheid als in afstand te verbeteren.

Na wat speurwerk online en wat adviezen hier en daar heb ik besloten om voor het schema van Run2day te gaan waarin je in 8 weken traint voor een afstand van 10-15 km. Perfect for me!
Een voordeel van dit schema vind ik dat 8 weken relatief kort is, op deze manier blijft het voor mij overzichtelijk en heb ik het idee dat ik het beter kan volhouden dan wanneer het een schema voor 15 weken is. Verder is het prettig dat het schema uit gaat van 3 keer hardlopen per week, dat is iets wat ik zelf ook aan probeer te houden.
Ik heb eerder geprobeerd een schema te volgen; dat heb ik 2 weken volgehouden dus ik ga er stiekem wel vanuit dat het deze keer langer gaat lukken.

Ik zal op mijn blog bijhouden hoe ik het schema ervaar, so keep in touch!

Ik ben sinds vorige week begonnen met fitness. Vroeger deed ik aan allerlei sporten (turnen, dansen, atletiek, hockey, schaatsen, wielrennen, noem het maar op), maar ik ben nergens eigenlijk echt mee doorgegaan. Op hardlopen na dan, maar dat doe ik best wel vrijblijvend; als ik een dagje geen zin heb, sla ik het net zo lief over..

Op fitness heb ik echter nooit gezeten, ik moet eerlijk zeggen dat ik het nooit zag als een serieuze sport omdat de keren dat in een fitnessschool kwam ik echt weinig tot niks deed. Behalve kletsen dan. En oja, een keer besloot ik om me niet te laten kennen en fanatiek te starten met een ingewikkeld apparaat. Het resultaat: ik had een week gruwelijke spierpijn en in een andere spier dan de spier die dacht te trainen.. geen succes dus.

Maar omdat ik nu alleen hardloop en de harde waarheid helaas is dat je met alleen hardlopen niet perse alle spieren traint, besloot ik vorige week dat ik fitness toch nog maar eens een kans moest geven.

Ik heb de laatste paar jaren wel vaker overwogen om te beginnen te fitnessen, maar ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen. Er staan daar zoveel apparaten en ik weet nou niet direct welk apparaat goed is voor welke spieren. Daarnaast voel ik me ook altijd ontzettend bekeken omdat iedereen in een sportschool doelbewust op bepaalde apparaten af lijkt te lopen en daarbij echt een programma lijkt af te werken..En ik zit altijd maar een beetje te klungelen. Gelukkig kon ik afgelopen zondag met iemand mee die verstand heeft van fitness en me een beetje wegwijs kon maken met de verschillen apparaten en de oefeningen bovendien voor kon doen..superhandig!

The result:

Ik kan je vertellen, het was zwaar! Ik kwam er achter dat ik kennelijk alleen spieren heb in mijn kuiten (van hardlopen denk ik?). En dat mijn armen helaas net spaghetti slierten waren. Tot mijn grote spijt moet ik vertellen dat ik niet aan gewichten ben toe gekomen; zonder gewichten squaten was al zwaar genoeg.

Maar het begin is er! Ik vond het superleuk en ga zeker vaker. Daarbij heb ik een soort schema dat ik ga volgen. Dat maakt dus dat ik ook ietsje doelbewuster mijn slag kan slaan en niet alle apparaten hoef uit te proberenJ. Ik ga nu kijken welke oefeningen goed voelen en of ik het ga volhouden om in elk geval 1x per week te fitnessen, naast hardlopen. Als ik een soort schema heb opgesteld voor mezelf met de oefeningen zal ik dat ook delen!

I keep you updated!

Vorig jaar had ik last van een mega hardloop dip. Dat ging zo: ik ging een aantal keer niet omdat het te koud was en opeens was de drempel om niet te gaan wel heel erg laag. Het was mijn voornemen om minstens 1x per week te rennen, maar eerlijk gezegd; ik liep nog geen 1x per maand. Als ik eraan terug denk zijn er een aantal dingen die ervoor gezorgd hebben dat ik wel weer ben gaan hardlopen. Ik heb op een rijtje gezet welke ‘noodmaatregelen’ ik toen heb genomen. Hierbij een aantal tips, die mij zeker geholpen hebben:

Ga niet te snel van start en stel niet te hoge eisen. Ik begon met een extreem rustig tempo. Ging het niet? Dan ging ik wandelen. Alles beter dan nietsJ Wandelen is altijd nog beter dan op de bank zitten. Daarnaast is het een kwestie van accepteren dat je niet al te snel zult gaan in het begin. Geduld!

Gebruik een simpele stopwatch waarmee je de tijd bij houdt. Op die manier loop je slechts op tijd en niet op snelheid. Een halfuur is een halfuur, ongeacht in welk slakkentempo je loopt. Het is veel motiverender om gewoon een halfuurtje te gaan lopen zonder verdere druk dan dat je met je neus op de feiten wordt gedrukt en erachter komt dat je inmiddels een record tempo (maar dan qua traagheid) loopt op de 5 km. Training op afstand komt dan later weer.

Geef je op voor een loopje; dit kan echt werken als een stok achter de deur. Op deze manier krijg je het idee dat je uiteindelijk ergens voor loopt en dat je ergens naar toe werkt. Belangrijk is wel dat deze run niet overmorgen is. Wie vandaag begint met lopen en overmorgen een wedstrijd heeft zal over het algemeen niet heel gemotiveerd raken.
*Voor mij was deze wedstrijd de Dam tot Damloop in 2017. Ik ben in de zomervakantie begonnen met trainen omdat ik m graag wilde lopen, samen met mijn collega’s. En een Dam tot Damloop zonder trainen? Niet handig. Stok achter de deur dus!

Ga lopen in een mooie omgeving; zie punt 1. Mocht aan 1 stuk doorrennen toch nog iets too much zijn, kun je altijd gaan wandelen en wat is er nou fijner dan een wandeling maken in een mooie omgeving.
*zelf vind ik het daarom heerlijk om in het bos te gaan lopen.

Koop een mooi nieuw hardloop kledingstuk: misschien niet de meest voor de hand liggende tip, maar voor mij werkte dit supergoed! Wellicht voor jou ook. Het is heel simpel, je doet jezelf een leuk kledingstuk cadeau. Treat Yourself. En hoe fijn is het om nieuwe kleding gaan te proberen. Yep, stok achter de deur

Herkenbaar? Of heb je andere tips ter motivatie? Laat een reactie achter!:)

Yes yes! Ik heb sinds zaterdag een Garmin Horloge! Superchill, want zo’n horloge kan echt ‘alles’: je kunt er niet alleen je loop resultaten mee bij houden, maar bijvoorbeeld ook meten hoeveel je slaapt en wat je hartslag is. Ik heb best lang getwijfeld over de aanschaf, want ik wist eigenlijk niet of ik al die extra functies wel nodig had/ zou gebruiken. Zo heb ik nooit echt op hartslag getraind, alleen in een ver verleden (zeg maar 12 jaar terug). En dat vond ik nooit fijn, want ik nam trainen nooit zo heel serieus en vond die schema’s met hartslagzones maar ingewikkeld en onnodig. Daarnaast wilde ik echt niet meten hoeveel ik sliep, omdat ik een ding van te voren al zeker wist: dat het minder was dan zou moeten.

Maarrr tijden veranderen en ik had toch ook wel door hoeveel voordelen zo’n horloge biedt. Vooral nu ik de smaak te pakken heb met hardlopen en ik wil proberen om minstens 3x per week te trainen. Zo is dit horloge echt een hardloop maatje: je kunt onder het lopen heel makkelijk kijken hoe hard je loopt en hoeveel je hebt gelopen. Het is toch een stuk lastiger om onderweg op een smartphone te kijken. Daarnaast kun je de resultaten heel makkelijker uploaden naar Strava, dus de apps kun je sowieso blijven gebruiken.

Ik kon m vandaag (zondag) meteen gebruiken want; wedstrijd!

Het ging meteen al lekker fout want ik vergat m aan te zetten..  toen ik startte had ik wel meteen al het gevoel dat ik iets vergeten was, maar na ongeveer 200 meter dacht ik aan het mooie horloge om mijn pols. Handigggg..

Geluk bij een ongeluk; nadat ik gefinisht was vergat ik m ook uit te zetten.. ik had het idee dat dat elkaar wel weer ophief, maar mijn Strava tijd (28:29 over 5.4 km) was toch net ietsje anders dan mijn officiële tijd (29.12 over 5.5km )

Ik was erg tevreden over deze wedstrijd omdat ik lekker constant gelopen heb en wel moe was, maar niet uitgeput. Het voelde alsof mijn conditie alweer aardig op peil was. Ongetwijfeld zou ik mijn conditie ook kunnen meten door middel van een ochtendhartslag, maar zo ver ben ik nog niet met de Garmin;)

Mijn eerste loopje met de mijn hardloop buddy is in ieder geval goed bevallen:)