Omdat ik nu even niet kan lopen wegens mijn knieblessure (zie blog ‘auw mijn knie’), realiseer ik me hoe fijn ik hardlopen vind en hoe vervelend ik het vind dat ik nu even niet kan. Dus heb ik voor mezelf eens op een rijtje gezet waarom ik zo graag hardloop.  Waarom trek ik elke keer die schoenen aan (ongeacht of het ijskoud is, regent of we midden in een hittegolf zitten)? Wat maakt dat ik het zo leuk vindt?  Ik ben tot de volgende redenen gekomen:

It clears up my mind (ehm hoe vertaal je deze in het Nederlands)?
Vooral na een lange werkdag gaat deze op. Ik vind het heerlijk om na een dag werken mijn gedachten even helemaal vrij te laten en te genieten van buiten. Ik heb een kantoorbaan, waardoor ik veel zit en relatief weinig beweeg (hoewel ik mezelf vaak wel een soort van dwing om een rondje te wandelen in de pauze). Dingen van werk die ik meeneem naar huis? Dat is meestal over zodra ik mijn rondje gelopen heb.

Ik voel me energieker als ik sport
Er is een periode in mijn leven geweest (zo’n 5 jaar geleden) dat ik nauwelijks aan sport deed. Het resultaat was dat ik vaak moe was en weinig energie had. Ik voelde aan alles dat ik meer moest bewegen. Toen ik hardlopen eenmaal weer had opgepakt kwam die energie ook vrij snel weer terug.

Ik vind het leuk om een bepaald doel te hebben en daarnaar toe te trainen
Het stellen van een doel werkt voor mij heel goed.  Bijvoorbeeld ‘het lopen van een halve marathon’ of ‘elke maand meedoen aan een race’. Op die manier heb ik iets om naar toe te trainen en ik ben dan ook oprecht trots als ik het haal:) Tot nu toe ben ik het meest trots op die halve marathon!

Ik ben te dol op eten.
Deze in combinatie met nummer 2 zijn de voornaamste redenen dat ik weer ben begonnen met hardlopen. Niet sporten & veel eten zijn nou eenmaal niet zo’n hele goede combinatie..:’) Op de een of andere manier at ik ook nog eens veel meer toen ik niet sportte.. terwijl ik juist minder trek heb nu ik meer sport.

Het is  een ontspanningsactiviteit
 Ennnn ik word er gewoon vrolijk van (in de stromende regen ietsje minder, maar dan komt die blijdschap vooral als ik klaar ben). Lekker buiten zijn, een frisse neus halen en genieten van de omgeving, vooral als ik in de duinen/het bos loop.

Herkenbaar? Wat zijn jouw redenen om hard te lopen?

Dit keer schrijf ik een blog over de minder zonnige kant van hardlopen; blessureleed. Helaas was dit voor mij de afgelopen 2 weken de realiteit..

Mijn knie
Tijdens mijn halve marathon in Amsterdam had ik nergens last van en liep ik best lekker (zie blog ‘Mijn eerste halve Marathon’). Nadat ik gefinisht was had ik hele zware benen. Zware benen, maar geen pijn. Ik dacht dat het allemaal wel meeviel en dat ik vooral fixe spierpijn zou krijgen (ik had ook nog nooit een afstand van 21,1 km gelopen dus het leek me heel logisch dat ik die spierpijn zou krijgen.)
Maar al in de avond merkte ik een soort, tsja hoe omschrijf je dat, steek, in m’n linkerknie. Aan de zijkant. En de dag erna, maandag, was die pijnlijke steek nog heftiger en was zelfs lopen lastig. Vooral traplopen bleek een hele opgave; ik strompelde wat af die dag.
Gelukkig, gelukkig, gelukkig werd de pijn in de dagen erna minder en verdween het zelfs.. tot het moment dat ik een halve week later weer een rondje liep. En toen realiseerde ik me dat ik gewoon echt geblesseerd was.

En nu?
Om die knie veel rust te geven heb ik besloten om heel rustig aan te doen. Als ik ga lopen, zal dat op een langzaam tempo moeten. Daarnaast kan ik niet teveel km maken; ik merk dat de eerste 5 km wel gaan en het daarna mis gaat. Om het even van de positieve kant te bekijken: ik kan dus in elk geval 5 km lopen en dat is meer dan niets.

Zwemmen, fietsen?
Ook ben ik van plan om zwemmen weer op te pakken, dit deed ik in de zomer al heel regelmatig maar hier ben ik in aanloop naar de halve marathon eigenlijk mee gestopt omdat ik me vooral wilde focussen op hardlopen.
Ook denk ik erover om mijn wielrenfiets weer eens tevoorschijn te halen. Die hangt al zeker 6 jaar te verstoffen..maar als die blessure niet over gaat dan is dit zeker een plan B optie. Waarom ik ooit aan wielrennen deed en nu al een aantal jaar niet meer? Misschien schrijf ik daar binnenkort wel een blog over;)
Maar jeetje joh, ik realiseerde me op het moment dat ik met die pijnlijke knie de trap afstrompelde wel hoe ontzettend dankbaar ik ben dat ik verder gewoon alles kan. En dat ik m’n lichaam echt die rust ga gunnen, om later ook nog plezier te hebben van hardlopen. Nu even pas op de plaats en vooral luisteren naar mijn lichaam.

Herkenbaar?
Heb jij wel eens last gehad van een blessure die lange of korte tijd duurde en wat deed je toen? Hield je rust of probeerde je een andere sport?

Het is vandaag precies een week geleden dat ik mijn eerste halve marathon liep! Daar was ik natuurlijk erg happy mee, de race ging lekker en ik was tevreden met mijn tijd (zie vorige blog), maar toen de eerste glorie gevoelens weg waren.. was ik toen nog steeds zo happy?

Auw, m’n knieën
Qua spierpijn viel het me alles mee. Ik had verwacht dat ik hier veel last van zou hebben de dagen na de marathon, maar dit bleef dus uit! Lucky me. Wat me niet mee viel was de pijn aan mijn knieën, die eigenlijk zondagavond al begon. En zodra pijn 2 uur na de finish al begint, weet je dat het for real is..
Maandag had ik behoorlijk wat moeite met traplopen en heb ik vooral gezeten om ze zoveel mogelijk rust te geven. Vanaf dinsdag ging het gelukkig weer langzaam aan beter, maar ik durfde het pas gisteren (zaterdag) weer aan om hard te lopen.

Een week niet gelopen, maar gisteren mocht ik weer!
Gisteren besloot ik dus dat ik weer fit genoeg was voor een rondje. En ik kon het ook niet langer weerstaan om niet te lopen (zeg maar gerust; ontwenningsverschijnselen traden op).
Ik moet zeggen, nadat ik ervaren had hoe het was om niet te kunnen lopen door fysieke klachten kon ik dit rondje wel weer extra waarderen!
Het leuke aan dit rondje van gisteren was dat ik me erg gefocust hebt op looptechniek en dat ik samen met iemand liep die daar even op gelet heeft en me hier en daar wat tips gegeven heeft. Ik heb namelijk het idee dat ik daar nog een hoop winst op kan behalen.

Nieuwe plannen to be made
In de week after ben ik eens gaan nadenken over komend jaar. Welke wedstrijden wil ik gaan lopen, wil ik nog een halve marathon gaan lopen? En waar? Of misschien zelfs voor een hele Marathon gaan? Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar wil hier binnenkort wel het een en ander over gaan delen op mijn blog.
Hoe was jouw week? Ben je nog in training voor een race? Of zit jouw goal er ook op en ben je nieuwe plannen voor komend jaar aan het smeden?

Ps. Ik heb momenteel een gave win actie op mijn instagram! Ik mag van Aftershokz 2 setjes headphones weggeven? Wil je mee doen? Check op mijn instagram hoe dat kan!

Pfffoee dat was ‘m dan! Mijn eerste halve marathon. Gisteren (20 oktober) liep ik in Amsterdam mijn allereerste halve marathon. Iets wat ik al heeeel lang op mijn to-do lijstje/bucketlist/whatever you call it had staan! Ik heb me vandaag de hele dag vrij euforisch gevoeld. Een gevoel dat direct begon nadat ik gefinisht was.

Viel het me mee of tegen?
Beide. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de afstand toch pittiger vond ik dan ik van te voren had ingeschat. Ja, 21.1 km is 21.1 km, maar op de een of andere manier leek het aantal te lopen kilometers tijdens de race toch net wat meer dan in de dagen ervoor.
Deels komt dat door mezelf. Ik ging er namelijk vrij blanco in, vastbesloten om mezelf geen extra druk op te leggen door een bepaalde tijd te verwachten..maar halverwege liep ik een tijdje met een pacemaker mee. Deze pacemaker liep op 2:00…je voelt ‘m al aankomen. Ik kreeg glinsterende oogjes en zag opeens die tijd onder de 2:00 helemaal voor me. Dus ik heb daar vanaf 2km tot ongeveer 11 km lekker achteraan gehobbeld. En dat was eigenlijk net ietsje te snel.

Na 11 km
Besloot ik dat ik me lang genoeg had uitgesloofd achter mijn haas, de pacemaker. Waarom liep ik opeens 5:35 terwijl ik niet eens een bepaalde tijd in gedachten had, maar vooral gewoon wilde finishen? Die beslissing na 11 km heeft me in zekere zin gered. Ik weet niet of ik de finish had gehaald als ik nog 2 km op 5:35 min/km mee had gelopen. Het ging, zoals gezegd eigenlijk iets te hard.

11 km – 18 km
De kilometers na 11 km waren wat rustiger en ik kwam weer wat ‘op adem’. Rustig tempo, rond de 5:50/6:00 gemiddeld. Ik vond ergens dat ik wel faalde, ten opzichte van de snelle km’s van ervoor, maar ik wist dit gevoel uit te schakelen. Niet denken aan snelheid! Gewoon finishen. Hield ik mezelf streng voor.

18 km- finish
Ik moet eerlijk bekennen dat ik met de trainingen maar tot 18 km ben gekomen dus ik liep vanaf 18 km mijn langst afstand ooit. Ik voelde vanaf die kilometer wel dat ik echt vermoeid werd. Ik had veel dorst en mijn tempo begon weer wat in te zakken. Wat me wel errrrug geholpen heeft tijdens deze wedstrijd (en eigenlijk tijdens elke wedstrijd wel) was het publiek langs de route. Wat een mensen! En wat werden wij runners hard aangemoedigd. Uiteindelijk wist ik in de laatste km nog te versnellen.. en jeetje wat is die finish in Amsterdam ge-wel-dig. Onder luid applaus het Olympisch stadion in lopen!

Voor herhaling vatbaar?
Absoluut! Wat een fantastisch gevoel. De halve marathon gelopen. Ik heb er echt van genoten. Ik ga lekker even nagenieten, hopen dat de spierpijn meevalt (tot nu toe wel) en ik heb het idee dat ik hier nog wel wat meer dingen over zou kunnen delen. Dus wie weet ga ik dat de komende tijd ook nog doen, hier op mijn blog.

Waar liep jij jouw eerste marathon/halve marathon of ben je van plan om deze nog te gaan lopen? Welke zou jij mij aanraden?

Hoe is de training deze week gegaan?
Deze week heb ik op woensdag een 15 km gelopen door de stromende regen. Eigenlijk wilde ik voor een langere afstand gaan (ik had 18 km in m’n hoofd toen ik begon), maar ik vond het op een gegeven moment wel mooi geweest. En dat ‘I’m done with it’ moment kwam eigenlijk al na 5 km toen er een auto zo hard langs scheurde door een plas water dat ik meteen zeiknat was.
Ja, normaal ben ik dol op lopen in de regen, maar die plensbui van laatst was toch wel eh.. next level en na die vloedgolf kon ik echt alleen nog maar aan de warme douche denken terwijl ik druipnat door het park sjokte. Ik hoorde iemand  (vanonder een paraplu) zelfs zeggen: ‘ach jeetje, wat sneu,’ terwijl ik langs liep. Zo zal ik er dus ongeveer wel uitgezien hebben..;)
Ik was zeker tevreden toen ik na 15 km de stopknop van mijn Garmin horloge indrukte. Toch weer 15 km in the pocket. Geaccepteerd dat dat even het maximale was voor dat moment. En dat voelde eigenlijk ook wel heel goed. Die acceptatie.

Wat wil ik verder nog gaan lopen op voorbereiding van de halve marathon?
Ik laat dat eerlijk gezegd toch een beetje afhangen van hoe ik mij voel komende week. In elk geval wil ik nog een interval training en een 10 km loopje doen voor ik 20 oktober aan de start sta. Even kijken hoe ik dat het beste kan inpassen deze week. Keep you updated op instagram;)

Nieuw hoofdstuk!
Naast dat ik bezig ben met werk en hardlopen, ben ik ook druk bezig met het voorbereiden van mijn verhuizing begin november!:)  Mijn vriend Steven en ik hebben namelijk een huis gekocht en daar krijgen wij begin november de sleutel van.
Hier zit momenteel uiteraard ook een hoop tijd in (voorbereiden, uitzoeken verf, uitzoeken laminaat etc etc), dus al met al heb ik het aardig druk komende weken en wordt het een beetje passen en meten qua tijd. Gelukkig dus wel druk met allemaal leuke dingen, want ik heb ontzettend veel zin in dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven!

Hoe vind jij hardlopen in de regen? Vervelend of juist een zegen? Laat het weten in een reactie!:)

20 oktober – mijn eerste halve Marathon!

Mijn eerste halve marathon komt snel dichterbij en daarom bedacht ik me dat ik het leuk vind om even een korte update te schrijven over hoe ik daar nu tegen aan kijk.

Op 20 oktober loop ik mijn eerste halve marathon. Dat wordt wel echt een mijlpaal, want heb het al zo lang op mijn bucketlist staan; een halve marathon en uiteindelijk een hele marathon lopen. Ik vraag me wel eens af waarom ik niet eerder een halve marathon heb gelopen.. Maar als ik erover nadenk kom ik tot de conclusie; ik had steeds niet de energie en tijd om ervoor te trainen en het voelde daardoor alsof het niet het juiste moment was. En dan is het natuurlijk ook weer niet een afstand die je zomaar even loopt om ‘m af te strepen van je bucketlist (althans, niet voor mij..waarschijnlijk zou het uitlopen nog wel lukken, maar had ik daarna met de gebakken peren gezeten en hardlopen voor een tijdje kunnen vergeten). Niet wat ik wil dus ik heb het maar niet geprobeerd.

Nerveus?
Hoewel ik het natuurlijk ergens wel spannend vind, heb ik er vooral zin in. Teken voor mij dat het een goede keuze is om ‘m te gaan lopen. Eigenlijk zou ik eind september aan de start staan van de Halve Marathon op Texel, maar die heb ik bewust laten gaan. Ik was er niet klaar voor. De weken ervoor waren zwaar en in die weken heb ik minder tijd besteed aan hardlopen dan ik had gewild, wegens het overlijden van mijn opa. Ik kwam er niet aan toe en zat met mijn hoofd totaal ergens anders. Uiteindelijk werd de Halve Marathon van Texel gecanceld, dus had ik ‘m daar sowieso niet kunnen lopen.

Goed voorbereid?
Het liefst had ik me nog iets beter voorbereid, maar ik denk dat ik met de huidige trainingen wel klaar ben om aan de start te staan in Amsterdam! De afstand kan ik in elk geval aan, verwacht ik. De snelheid is nog niet helemaal wat ik graag zou willen, ik merk dat ik het nog lastig vind om op een bepaald tempo te starten en dat vast te houden.. En ik vind het zoo lastig inschatten of ik te hard ga omdat ik de afstand niet gewend ben in ‘wedstrijdvorm’. Maar het wordt mijn eerste tijd, dus wat dat betreft maakt de snelheid niet zoveel uit!

Heb jij nog tips voor me? Ik hoor het graag! Wat is de mooiste halve/ hele marathon die je ooit gelopen hebt? Of is de marathon voor jou ook een bucketlist ding? Laat het me weten in een reactie!:)

Texel Halve Marathon

Een stukje schrijven over een run is voor mij eigenlijk een soort fijne terugblik dus ik gooi er weer eentje online! Enjoy the reading:)

Zondag 30 september begon als een koude en regenachtige dag. Ik besloot dan ook om voor lopen in een lange broek te gaan. Dat doe ik eigenlijk nooit (alleen midden in de winter) dus je kunt je voorstellen hoe weinig vertrouwen ik in het weer van die dag had. Daarbij was de hardloopbroek die ik aan wilde een nieuwe broek en ik wil nieuwe kleding altijd A.S.A.P. aan dus uiteindelijk stond ik dus met die lange broek aan de start.

Het bijzondere van deze run was dat het mogelijk was om vanaf de boot naar Texel te starten en dat ging ongeveer zo: de boot naar Texel vertrok om 12:00 en op deze boot bevonden zich alleen maar hardlopers. Je stond met honderden (misschien zelfs duizend, ik ben slecht in schatten) in het laadruim waar meestal de auto’s staan en zodra de boot bij Texel aankwam ging er een keiharde toeter en ging de race van start. Ontzettend leuk en uniek om mee te maken. Compleet anders dan de starts die ik tot nu toe mee gemaakt heb. Hoe vaak start je nou vanaf een boot..?;)

Tijdens de boottocht klaarde het weer ook meteen op; zodra we op land waren en de race dus gestart was scheen de zon opeens fel en had ik direct spijt van mijn lange broek. Ondanks de te warme kleding (als een broek na 100m al te warm aan voelt dan weet je dat je een probleem hebt de rest van de race) ging het wel erg lekker! Ik liep lekker door en hoewel de eerste kilometers vrij langzaam gingen door de drukte kon ik daardoor aan het einde wel een aardig hoog tempo volhouden zonder stuk te gaan. Lekkere opbouw dus.
Wat wel errug jammer was: mijn Garmin horloge werkte helaas niet mee en tijdens het lopen kon ik er niet achter komen waarom niet dus moest ik ‘m na 1 km opnieuw starten. Balen!

Het was een fijne en gezellige race om te lopen maar ik moet zeggen dat ik volgend jaar toch liever voor de halve marathon ga. Het 10 km parcours liep namelijk vooral door de polder en was tamelijk saai. De halve marathon route ging door bos, over strand en door de duinen. Nu was een halve marathon dit jaar nog een stap te ver omdat ik gewoon niet voldoende getraind was, maar voor volgend jaar zet ik ‘m op de bucketlist!

Daarbij was dit een race waarbij je niet echt goed op tijd kon lopen, want aan het begin was het gewoon echt te druk en kwam je in de mensenmassa weinig verder dan een snelheid 10 km per uur. Mijn eindtijd was dan ook bij lange na geen PR: 57 min nog wat..

Kortom: next year again! Maar dan wel 11 km extra en dus wat meer van Texel zien:)

Wie heeft deze Texel Run ook wel eens gelopen en wat vond je ervan? En welke halve marathon zou je me aanraden? Laat een reactie achter!