Het is vandaag precies een week geleden dat ik mijn eerste halve marathon liep! Daar was ik natuurlijk erg happy mee, de race ging lekker en ik was tevreden met mijn tijd (zie vorige blog), maar toen de eerste glorie gevoelens weg waren.. was ik toen nog steeds zo happy?

Auw, m’n knieën
Qua spierpijn viel het me alles mee. Ik had verwacht dat ik hier veel last van zou hebben de dagen na de marathon, maar dit bleef dus uit! Lucky me. Wat me niet mee viel was de pijn aan mijn knieën, die eigenlijk zondagavond al begon. En zodra pijn 2 uur na de finish al begint, weet je dat het for real is..
Maandag had ik behoorlijk wat moeite met traplopen en heb ik vooral gezeten om ze zoveel mogelijk rust te geven. Vanaf dinsdag ging het gelukkig weer langzaam aan beter, maar ik durfde het pas gisteren (zaterdag) weer aan om hard te lopen.

Een week niet gelopen, maar gisteren mocht ik weer!
Gisteren besloot ik dus dat ik weer fit genoeg was voor een rondje. En ik kon het ook niet langer weerstaan om niet te lopen (zeg maar gerust; ontwenningsverschijnselen traden op).
Ik moet zeggen, nadat ik ervaren had hoe het was om niet te kunnen lopen door fysieke klachten kon ik dit rondje wel weer extra waarderen!
Het leuke aan dit rondje van gisteren was dat ik me erg gefocust hebt op looptechniek en dat ik samen met iemand liep die daar even op gelet heeft en me hier en daar wat tips gegeven heeft. Ik heb namelijk het idee dat ik daar nog een hoop winst op kan behalen.

Nieuwe plannen to be made
In de week after ben ik eens gaan nadenken over komend jaar. Welke wedstrijden wil ik gaan lopen, wil ik nog een halve marathon gaan lopen? En waar? Of misschien zelfs voor een hele Marathon gaan? Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar wil hier binnenkort wel het een en ander over gaan delen op mijn blog.
Hoe was jouw week? Ben je nog in training voor een race? Of zit jouw goal er ook op en ben je nieuwe plannen voor komend jaar aan het smeden?

Ps. Ik heb momenteel een gave win actie op mijn instagram! Ik mag van Aftershokz 2 setjes headphones weggeven? Wil je mee doen? Check op mijn instagram hoe dat kan!

Pfffoee dat was ‘m dan! Mijn eerste halve marathon. Gisteren (20 oktober) liep ik in Amsterdam mijn allereerste halve marathon. Iets wat ik al heeeel lang op mijn to-do lijstje/bucketlist/whatever you call it had staan! Ik heb me vandaag de hele dag vrij euforisch gevoeld. Een gevoel dat direct begon nadat ik gefinisht was.

Viel het me mee of tegen?
Beide. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de afstand toch pittiger vond ik dan ik van te voren had ingeschat. Ja, 21.1 km is 21.1 km, maar op de een of andere manier leek het aantal te lopen kilometers tijdens de race toch net wat meer dan in de dagen ervoor.
Deels komt dat door mezelf. Ik ging er namelijk vrij blanco in, vastbesloten om mezelf geen extra druk op te leggen door een bepaalde tijd te verwachten..maar halverwege liep ik een tijdje met een pacemaker mee. Deze pacemaker liep op 2:00…je voelt ‘m al aankomen. Ik kreeg glinsterende oogjes en zag opeens die tijd onder de 2:00 helemaal voor me. Dus ik heb daar vanaf 2km tot ongeveer 11 km lekker achteraan gehobbeld. En dat was eigenlijk net ietsje te snel.

Na 11 km
Besloot ik dat ik me lang genoeg had uitgesloofd achter mijn haas, de pacemaker. Waarom liep ik opeens 5:35 terwijl ik niet eens een bepaalde tijd in gedachten had, maar vooral gewoon wilde finishen? Die beslissing na 11 km heeft me in zekere zin gered. Ik weet niet of ik de finish had gehaald als ik nog 2 km op 5:35 min/km mee had gelopen. Het ging, zoals gezegd eigenlijk iets te hard.

11 km – 18 km
De kilometers na 11 km waren wat rustiger en ik kwam weer wat ‘op adem’. Rustig tempo, rond de 5:50/6:00 gemiddeld. Ik vond ergens dat ik wel faalde, ten opzichte van de snelle km’s van ervoor, maar ik wist dit gevoel uit te schakelen. Niet denken aan snelheid! Gewoon finishen. Hield ik mezelf streng voor.

18 km- finish
Ik moet eerlijk bekennen dat ik met de trainingen maar tot 18 km ben gekomen dus ik liep vanaf 18 km mijn langst afstand ooit. Ik voelde vanaf die kilometer wel dat ik echt vermoeid werd. Ik had veel dorst en mijn tempo begon weer wat in te zakken. Wat me wel errrrug geholpen heeft tijdens deze wedstrijd (en eigenlijk tijdens elke wedstrijd wel) was het publiek langs de route. Wat een mensen! En wat werden wij runners hard aangemoedigd. Uiteindelijk wist ik in de laatste km nog te versnellen.. en jeetje wat is die finish in Amsterdam ge-wel-dig. Onder luid applaus het Olympisch stadion in lopen!

Voor herhaling vatbaar?
Absoluut! Wat een fantastisch gevoel. De halve marathon gelopen. Ik heb er echt van genoten. Ik ga lekker even nagenieten, hopen dat de spierpijn meevalt (tot nu toe wel) en ik heb het idee dat ik hier nog wel wat meer dingen over zou kunnen delen. Dus wie weet ga ik dat de komende tijd ook nog doen, hier op mijn blog.

Waar liep jij jouw eerste marathon/halve marathon of ben je van plan om deze nog te gaan lopen? Welke zou jij mij aanraden?

Hoe is de training deze week gegaan?
Deze week heb ik op woensdag een 15 km gelopen door de stromende regen. Eigenlijk wilde ik voor een langere afstand gaan (ik had 18 km in m’n hoofd toen ik begon), maar ik vond het op een gegeven moment wel mooi geweest. En dat ‘I’m done with it’ moment kwam eigenlijk al na 5 km toen er een auto zo hard langs scheurde door een plas water dat ik meteen zeiknat was.
Ja, normaal ben ik dol op lopen in de regen, maar die plensbui van laatst was toch wel eh.. next level en na die vloedgolf kon ik echt alleen nog maar aan de warme douche denken terwijl ik druipnat door het park sjokte. Ik hoorde iemand  (vanonder een paraplu) zelfs zeggen: ‘ach jeetje, wat sneu,’ terwijl ik langs liep. Zo zal ik er dus ongeveer wel uitgezien hebben..;)
Ik was zeker tevreden toen ik na 15 km de stopknop van mijn Garmin horloge indrukte. Toch weer 15 km in the pocket. Geaccepteerd dat dat even het maximale was voor dat moment. En dat voelde eigenlijk ook wel heel goed. Die acceptatie.

Wat wil ik verder nog gaan lopen op voorbereiding van de halve marathon?
Ik laat dat eerlijk gezegd toch een beetje afhangen van hoe ik mij voel komende week. In elk geval wil ik nog een interval training en een 10 km loopje doen voor ik 20 oktober aan de start sta. Even kijken hoe ik dat het beste kan inpassen deze week. Keep you updated op instagram;)

Nieuw hoofdstuk!
Naast dat ik bezig ben met werk en hardlopen, ben ik ook druk bezig met het voorbereiden van mijn verhuizing begin november!:)  Mijn vriend Steven en ik hebben namelijk een huis gekocht en daar krijgen wij begin november de sleutel van.
Hier zit momenteel uiteraard ook een hoop tijd in (voorbereiden, uitzoeken verf, uitzoeken laminaat etc etc), dus al met al heb ik het aardig druk komende weken en wordt het een beetje passen en meten qua tijd. Gelukkig dus wel druk met allemaal leuke dingen, want ik heb ontzettend veel zin in dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven!

Hoe vind jij hardlopen in de regen? Vervelend of juist een zegen? Laat het weten in een reactie!:)

20 oktober – mijn eerste halve Marathon!

Mijn eerste halve marathon komt snel dichterbij en daarom bedacht ik me dat ik het leuk vind om even een korte update te schrijven over hoe ik daar nu tegen aan kijk.

Op 20 oktober loop ik mijn eerste halve marathon. Dat wordt wel echt een mijlpaal, want heb het al zo lang op mijn bucketlist staan; een halve marathon en uiteindelijk een hele marathon lopen. Ik vraag me wel eens af waarom ik niet eerder een halve marathon heb gelopen.. Maar als ik erover nadenk kom ik tot de conclusie; ik had steeds niet de energie en tijd om ervoor te trainen en het voelde daardoor alsof het niet het juiste moment was. En dan is het natuurlijk ook weer niet een afstand die je zomaar even loopt om ‘m af te strepen van je bucketlist (althans, niet voor mij..waarschijnlijk zou het uitlopen nog wel lukken, maar had ik daarna met de gebakken peren gezeten en hardlopen voor een tijdje kunnen vergeten). Niet wat ik wil dus ik heb het maar niet geprobeerd.

Nerveus?
Hoewel ik het natuurlijk ergens wel spannend vind, heb ik er vooral zin in. Teken voor mij dat het een goede keuze is om ‘m te gaan lopen. Eigenlijk zou ik eind september aan de start staan van de Halve Marathon op Texel, maar die heb ik bewust laten gaan. Ik was er niet klaar voor. De weken ervoor waren zwaar en in die weken heb ik minder tijd besteed aan hardlopen dan ik had gewild, wegens het overlijden van mijn opa. Ik kwam er niet aan toe en zat met mijn hoofd totaal ergens anders. Uiteindelijk werd de Halve Marathon van Texel gecanceld, dus had ik ‘m daar sowieso niet kunnen lopen.

Goed voorbereid?
Het liefst had ik me nog iets beter voorbereid, maar ik denk dat ik met de huidige trainingen wel klaar ben om aan de start te staan in Amsterdam! De afstand kan ik in elk geval aan, verwacht ik. De snelheid is nog niet helemaal wat ik graag zou willen, ik merk dat ik het nog lastig vind om op een bepaald tempo te starten en dat vast te houden.. En ik vind het zoo lastig inschatten of ik te hard ga omdat ik de afstand niet gewend ben in ‘wedstrijdvorm’. Maar het wordt mijn eerste tijd, dus wat dat betreft maakt de snelheid niet zoveel uit!

Heb jij nog tips voor me? Ik hoor het graag! Wat is de mooiste halve/ hele marathon die je ooit gelopen hebt? Of is de marathon voor jou ook een bucketlist ding? Laat het me weten in een reactie!:)

Werd er vorige week een deel van de Dam tot Damloop afgelast wegens de hitte. Ging de loop van Texel vandaag niet door wegens extreem slechte weer omstandigheden (wind, regen, noem het maar ). Tsja. Ik vroeg me vorige week af hoe vervelend dat moet zijn; je traint voor een wedstrijd en uiterlijk krijg je niet eens de kans om te laten zien waar je al die tijd voor getraind hebt en wat je waard bent. Deze keer betrof het dus ook mijn run. Ik vond dat voor deze wedstrijd eigenlijk niet heel erg. Hoewel ik zeker zin om lekker even te knallen op die 10 km, bedacht ik me dat het een ongezellige, zeiknatte boel ging worden daar. Met nog niet de helft van de sfeer van vorig jaar. En zoals jullie op mijn Instagram hebben kunnen lezen, heb ik de afgelopen tijd iets minder aan hardlopen kunnen besteden dan ik zou willen. Dus een toptijd ging het sowieso al niet worden! Oorspronkelijk wilde ik hier mijn allereerste halve marathon lopen, maar helaas heb ik dat idee al eerder vaarwel moeten zeggen. Ook omdat ik niet voldoende tijd gehad heb om te trainen. Volgend jaar weer een kans!

Omdat ik deze 10 km eigenlijk beschouwde als een mini traininkje naar de halve marathon van Amsterdam toe heb ik vandaag alsnog mijn kilometers (12 in totaal) gemaakt in de regen. Maarrrr gelukkig was ik daarna wel weer snel thuis en wachtte de warme douche op me.

Ook heb ik vandaag mijn nieuwe jasje van Rogelli kunnen uit proberen (zie foto). Dat wilde ik al een tijdje, maar het warme weer van afgelopen weken liet dat natuurlijk niet echt toe. Hij zit echt heerlijk en ik kan je vertellen; regenbestendig is ie zekerste weten:)

Ik ben trouwens van plan om mijn blog weer wat nieuw leven in de blazen. Ik ben ermee gestopt omdat ik het te druk had, maar ik mis het! Daarom ben ik voornemens om weer vaker een nieuwe blog te schrijven.Nou heb ik wel vaker een goed plan en is de uitvoering over het algemeen iets minder.. maar goed! We gaan het proberen☺

10 maart 2019.
Voorjaarsloop Heerhugowaard
Ik had al geen hoge verwachtingen van het weer, aangezien het zaterdag echt non-stop regende, maar toen ik zondag de 11^e van maart wakker werd was het echt – zonder overdrijven- hondenweer, harde windvlagen en plensbuien. Ik werd niet heel enthousiast van het idee dat ik een 10 km zou moeten lopen door de polder van Heerhugowaard. Maar ik weet ook dat ik altijd ontzettend blij ben als ik dan weer gelopen heb. En eerlijk, wat zou ik anders gaan doen op deze dag (behalve netfixen en chips eten).

Niente! Dus schoot ik in mijn warmste broek en trok ik een jasje aan dat in elk geval bestand was tegen regen, maakt ik me niet al teveel op( regen en make-up is nooit een goed idee), pepte ik mijn vriend op (die net zo weinig zin had als ik) en sprongen we om half 11 in de auto.

Toen we aankwamen bij de baan stond er een handjevol mensen te bibberen in de kantine, inmiddels goot het nog altijd van de regen en waren de kids net klaar met rennen (oh jaloerss). Met gemengde gevoelens trok ik mijn overbroek en extra jasje uit en begaven we ons richting de start. Gelukkig waren mijn 2 trouwe supporters er ook, die de regen getrotseerd hadden om mij aan te moedigen: Moeder en sis.

Om precies 11:00 klonk het startschot en liep het handjevol mensen, na het rondje over de baan, richting de mistroostige polder.

Ik moet toegeven; de eerste 2 kilometer wist ik echt niet meer waarom ik mee deed. Ik had het zo koud dat ik mijn tenen en vingers niet meer voelde. Maar na 3 km kwam ik lekker in mijn ritme en na 5 km kreeg ik er zelfs weer plezier in (nadat ik op het rondebord had gezien dat mijn 5 km doorkomst tijd helemaal niet slecht was). Na 7 km was ik ongeveer warm en die laatste 2 km gingen als een speer.

Enn.. whats’ more: uiteindelijk liep ik een PR! 50:21 was mijn eindtijd, en ik kwam van 52.48, dus meer dan 2 minuten sneller dan mijn vorige snelste tijd!
Kortom: ik ben blij dat ik toch gegaan ben! Mijn volgende loop is in de Dijkloop in Koedijk, en wel op 7 april!

Heb jij nog loopjes  in maart/april op de planning staan en zo ja welke?

250 woorden over: De Groet uit Schoorl run – 10 km.

Hoewel ik een tijdje niet geschreven heb vond ik het toch wel weer eens tijd worden voor een stukje . Niet in de laatste plaats omdat ik dit weekend een ontzettend leuke run heb gelopen; de Groet uit Schoorl run 2019.

Wat maakte deze run , wat mij betreft, zo leuk?
De omgeving! Gotta love the dunes:). Ongeveer 6 km hebben we in duingebied gelopen. Hoe fijn is het als je tijdens het hardlopen ook nog eens een prachtig uitzicht hebt? Ik heb er van genoten! Vooral in het begin dan, na een aantal kilometers was ik vooral bezig met de finish halen…want dat ging niet meer helemaal vanzelf.

De cheering! Wat een mensen aan de zijkant om je vooruit te schreeuwen. Fanatieke supporters en een live muziekband zijn voor mij altijd een dikke pluspunt en aan het eind van de run net dat extraatje dat ik nodig heb om snelheid te houden.
En dan nog iets wat niet helemaal de run lag, maar wel heel fijn was: het was fantastisch weer voor een loopje. Het regende maar het goot niet. De regen was een hele welkome verkoeling. Heerlijk!

Mijn tijd:
Ook met mijn tijd was ik erg tevreden; 52:54. Een PR gelopen in duingebied! Welgeteld 4 seconden van mijn oude PR af (die ik tijdens de Alkmaar City Run gelopen heb).

De volgende run:
De Voorjaarsrun in Heerhugowaard! En dan hoop ik weer wat van mijn PR af te kunnen snoepen!

Heb jij de Groet uit Schoorl run ook gelopen? En wat vond jij ervan?

Texel Halve Marathon

Een stukje schrijven over een run is voor mij eigenlijk een soort fijne terugblik dus ik gooi er weer eentje online! Enjoy the reading:)

Zondag 30 september begon als een koude en regenachtige dag. Ik besloot dan ook om voor lopen in een lange broek te gaan. Dat doe ik eigenlijk nooit (alleen midden in de winter) dus je kunt je voorstellen hoe weinig vertrouwen ik in het weer van die dag had. Daarbij was de hardloopbroek die ik aan wilde een nieuwe broek en ik wil nieuwe kleding altijd A.S.A.P. aan dus uiteindelijk stond ik dus met die lange broek aan de start.

Het bijzondere van deze run was dat het mogelijk was om vanaf de boot naar Texel te starten en dat ging ongeveer zo: de boot naar Texel vertrok om 12:00 en op deze boot bevonden zich alleen maar hardlopers. Je stond met honderden (misschien zelfs duizend, ik ben slecht in schatten) in het laadruim waar meestal de auto’s staan en zodra de boot bij Texel aankwam ging er een keiharde toeter en ging de race van start. Ontzettend leuk en uniek om mee te maken. Compleet anders dan de starts die ik tot nu toe mee gemaakt heb. Hoe vaak start je nou vanaf een boot..?;)

Tijdens de boottocht klaarde het weer ook meteen op; zodra we op land waren en de race dus gestart was scheen de zon opeens fel en had ik direct spijt van mijn lange broek. Ondanks de te warme kleding (als een broek na 100m al te warm aan voelt dan weet je dat je een probleem hebt de rest van de race) ging het wel erg lekker! Ik liep lekker door en hoewel de eerste kilometers vrij langzaam gingen door de drukte kon ik daardoor aan het einde wel een aardig hoog tempo volhouden zonder stuk te gaan. Lekkere opbouw dus.
Wat wel errug jammer was: mijn Garmin horloge werkte helaas niet mee en tijdens het lopen kon ik er niet achter komen waarom niet dus moest ik ‘m na 1 km opnieuw starten. Balen!

Het was een fijne en gezellige race om te lopen maar ik moet zeggen dat ik volgend jaar toch liever voor de halve marathon ga. Het 10 km parcours liep namelijk vooral door de polder en was tamelijk saai. De halve marathon route ging door bos, over strand en door de duinen. Nu was een halve marathon dit jaar nog een stap te ver omdat ik gewoon niet voldoende getraind was, maar voor volgend jaar zet ik ‘m op de bucketlist!

Daarbij was dit een race waarbij je niet echt goed op tijd kon lopen, want aan het begin was het gewoon echt te druk en kwam je in de mensenmassa weinig verder dan een snelheid 10 km per uur. Mijn eindtijd was dan ook bij lange na geen PR: 57 min nog wat..

Kortom: next year again! Maar dan wel 11 km extra en dus wat meer van Texel zien:)

Wie heeft deze Texel Run ook wel eens gelopen en wat vond je ervan? En welke halve marathon zou je me aanraden? Laat een reactie achter!

Afgelopen dagen ben ik weer lekker in de weer geweest met het maken van armbandjes. Fijn om te doen en ook blij met het resultaat:)  Ennnn daarnaast heb ik een eigen webshopje geopend op Etsy!

Zie hierbij de link: https://www.etsy.com/nl/shop/FinauJewelry

See you there:)

Ik ben echt dol op vakanties en weekendjes weg. Omdat we pasin oktober weer op (lange verre) vakantie gaan en ik gewoon echt niet zo langkon wachten besloten we deze zomer aan aantal leuke (korte) tripjes te plannen met de auto. Uiteindelijk vond ik via travelbird een leuke aanbieding. Een combinatie van hotel en een bezoekje aan pretpark phantasialand! Ideaal voor een weekendje weg. Daarbij was ik in dat weekend jarig, ideaal cadeautje dus.

Dag 1 We reden verkeerd
We vertrokken vrijdag 29/06 rond een uurtje 5, dit zodat we allebei geen vrije dag op hoefden te nemen en het echt een extraweekendje boven op onze vakantie was. Eerst stop was ergens onderweg iets eten. Plan was om naar Mcdonalds te gaan (lekker snacken, daar hadden we allebei echt zin in), maar Mcdonalds hebben we niet gered; rond half 7 hadden we zo’n trek dat toen we langs een La Place reden, we besloten dat dit een goed alternatief was.
Na drie en een halfuur rijdengaf mijn Google Maps aan dat we er waren. We waren er inderdaad . Bij het park. Waar we dus zaterdag heen zouden gaan.
‘Zit dat hotel soms in het park?’ vroeg Steef. ‘Want we zijn er’. Ik checkte het adres en kwam tot de conclusie dat ik, het adres van Phantasialand had ingetypt in plaats van het adres van het hotel. Echt typisch me, zo warrig als ik soms kan zijn. Konden we nog een halfuur doorrijden.. goed begin van de vakantie dus.

Dag 2 it’s my birthday!
Na alle verjaardagswensen beantwoord te hebben genoten we van een heerlijk ontbijtje (zat ook bij de aanbieding in begrepen, yeah). En na het ontbijt doken we de auto in, die ondanks dat het nog maar half 11 was al snikheet was, omdat ie al een aantal uur in de volle zon gestaan had.. Leve de airco!
Eenmaal bij het Phantasialand aangekomen bleek dat 2018 nog niet zo geland was. Om te parkeren moest je 5 euro betalen en dat kon alleen contant. Toen de dame bij de parkeertent een pin pas zag begon ze meteen hevig met haar hoofd te schudden en druk te gebaren dat we moesten omkeren. ONLY CASH! ‘Waar kunnen we pinnen dan?’ vroeg ik . ‘Not here’ was het antwoord. En dat was het. Ze gebaarde dat we direct weg moesten rijden want we hielden de andere auto’s op en er begon een file te ontstaan.
Yep er zaten dus niks anders op dan ergens gaan zoeken naar een pin automaat. En die vonden we in het dorp, 4 km verderop. Uiteindelijk bleek dat je ook nergens in het park kon betalen met pin dus het was maar goed dat we met wat contant geld het park in gingen.
Phantasialand is een aanrader! Het deed me een beetje aan de Efteling denken.

Dag 3 Keulen
Om het weekend ook nog enigszins sportief bezig te zijn (en de mac van de vorige avond te compenseren), zijn we die zondagochtend gaan hardlopen.
Toen we na het ontbijt in onze hardloopkleding de trappen afliepen bleken we zowaar een attractie te zijn. Sporten kwam blijkbaar niet vaak voor. Iemand stak zelfs zijn duim op en een oudere Duitse man keek ons met grote ogen aan.
Na het hardlopen besloten we richting Keulen te gaan.

Hoewel we zin hadden om te shoppen ging dat helaas niet door omdat de winkels in Keulen op zondag dicht zijn.
In de Nederland shoppen was een optie, maar ik vond het ook wel lekker om lekker door Keulen te struinen en lekker te lunchen op het beroemde Domplein. Bovendien kwamen we op het idee om op de terugweg langs Roermond (Designer Outlet) te rijden, dat min of meer op de route lag. In Keulen hebben we uiteindelijk inderdaad lekker geluncht en hebben we daarna een museum (NSDOK genaamd) bezocht over de nazi tijd in de Keulen. Gevestigd in een oude Gestapo gevangenis. Huiveringwekkend hoe goed alles nog intact was, maar ook zeker indrukwekkend en de moeite waard om te bezoeken. Bij het museum kregen we een deja vu van de vorige dag. Het bleek namelijk dat je ook hier niet kon pinnen. En ook was er geen pin automaat in de buurt.. Resultaat: we hebben een 20 minuten gezocht naar een pinautomaat en moest daarna nog een 20 minuten terug lopen.. note to self: altijd cash op zak hebben tijdens een tripje in Duitsland.

Wat was het een geslaagd weekendje! Ik kan het iedereen die een weekendje weg wil zeker aanraden:). Het is niet al te ver rijden (vanaf Alkmaar ongeveer 3,5 uur) en daarnaast was het een aantrekkelijke aanbieding via travelbird.