Vanuit Asics kreeg ik de vraag of ik de Asics GT-2000 serie 9 wilde uitproberen. Ik vind het altijd leuk om schoenen uit te proberen maar dit was wel een speciaal verzoek: het GT-2000 model is namelijk een van mijn allereerste hardloopschoenen! Als 10-jarige schaatspupil kocht ik deze voor de zomertraining (hardlopen) van schaatsen. Om de 2 jaar kocht ik nieuwe schoenen en dat was altijd het weer dit zelfde model. Inmiddels loop ik alweer een tijdje op andere schoenen (ik vind het de laatste tijd wel leuk om een beetje af te wisselen) maarrrr ik word toch wel nostalgisch bij het uitproberen van dit model! Hieronder zal ik voor jullie beschrijven hoe de schoenen zitten en wat mij opvalt:)

De schoen voelt licht aan
Het hangt er een beetje vanaf wat je gewend bent. Ik was, toen ik deze schoen voor het eerst aan deed, een schoen met een dikke zool gewend, dus vond het verschil best groot. Vergeleken met de meeste schoenen is de schoen licht van gewicht. Hoe dit komt? Door het combineren van 2 techieken en wel de Flytefoam en GEL- technologie.

Corrigerend
Even wat informatie vooraf: de schoen is gemaakt voor de overpronerende loper. Overpronatie betekent kort gezegd dat je enkel wat meer naar binnen beweegt tijdens het hardlopen. Deze hardloopschoen lost dat door een plaatje onder het voetstuk te plaatsen waardoor dit gecorrigeerd wordt.  Ik loop tegenwoordig meestal op neutrale schoenen, maar ik overproneer wel een beetje (dit is ook de reden dat ik vroeger deze Asics schoen had). Voordeel van deze schoen is dus dat het de kans op blessures aanzienlijk verkleind ten op zichtte van neutrale schoenen als je last hebt van overpronatie. De eerste twee keer dat ik op de schoenen liep voelde ik echter wel die plaat onder mijn voetzool; mijn tenen voelden door de druk hierop een beetje tintelend. Dit was na 2 keer echter over, dus ik denk dat het kwestie van wennen is.

De prijs
De officiële nieuwprijs is 140 euro (er zijn wel regelmatig aanbiedingen te vinden). Daarmee valt deze schoen in de middenklasse wat betreft prijs.

Kleur & uitstraling
Niet het belangrijkste, maar toch ook niet helemaal onbelangrijk;) De Asics Gt-2000 is in het het blauw verkrijgbaar  (zie foto) en in het zwart. Dat is minder kleurrijk dan ik gewend ben van Asics (veel andere modellen zijn kleurrijker). De schoenen zien er klein en subtiel uit. Dit mede door het feit dat ze licht en nauw passend zijn. De hiel is nauwsluitend en voor mij is dit heel handig omdat ik smalle hielen heb. Daardoor loop ik bij deze schoen niet het risico dat ik eruit stap als ik ze niet heel strak aantrek.

Conclusie
Voor mij voelt deze schoen dus wel als een soort van thuiskomen; het is de schoen waar ik vroeger altijd op liep. De schoenen ogen elegant en sluiten goed aan. Waar je dus wel even door heen moet is dat tintelende gevoel in je teen. Ik had daar de eerste 2 keer last van maar de keren daarna gelukkig niet meer. Ga ik deze Asics schoenen weer vaker uit de kast halen? Ja:)
Weet jij nog op welke schoen je het vroeger liep? Heb je daar recent nog op gelopen/loop je daar nog steeds op?

Mensen die mij kennen of een beetje volgen op Instagram zullen waarschijnlijk weten dat ik absoluut geen ochtendpersoon ben en ’s avonds veel meer ‘leef’. Zo sport ik ook liever aan het eind van de dag dan in de ochtend, en de keren dat ik heel vroeg ga sporten zijn op 1 hand te tellen. Het liefst loop ik of net voor het eten of 2 uur na het eten (rond half 8 ) hard. Tijdens een hittegolf/ warme zomerdagen loop ik vaak pas rond een uurtje of 10. Ik krijg wel eens de vraag of ik het prettig vind om zo laat nog te sporten i.v.m met het niet kunnen slapen. Het lijkt me leuk om er eens in te duiken en een blog te schrijven over mijn bevindingen; is dat nou eigenlijk bewezen, dat je slechter slaapt als je laat sport of valt dat wel mee?

Ik vond een interessant onderzoek dat werd uitgevoerd aan Harvard University en in 2018 werd gepubliceerd in Sports Medicine. Dit onderzoek was een soort verzameling van onderzoeken naar het effect van laat sporten op slapen; uit deze onderzoeken bleek dat het ’s avonds sporten geen negatief effect had op slapen. Juist het tegenovergestelde werd gevonden; sporters die ’s avonds sporten sliepen juist beter (vielen sneller in slaap en sliepen ook beter) dan mensen die niet s avonds sporten. MAAR, wanneer er vlak voor het slapen gaan intensief werd gesport, bleek dat dit wel een negatief effect had op het slapen, en dan vooral op de kwaliteit en op hoelang het duurt voordat je in slaap valt. Wat precies ‘intensief’ sporten is valt nog te betwisten natuurlijk en zal verschillen per persoon.

Dus: intensief sporten op een laat tijdstip is wellicht niet zo handig maar ’s avonds sporten kan op zich niet zoveel kwaad en werkt dus zelfs positief op slapen. Toch fijn dat de meeste wedstrijden niet s avonds laat georganiseerd worden;)

Laat sporten tijdens die hete zomerdagen:
Ik weet dat mijn training valt onder ‘intensief sporten’ als ik met een hittegolf nog laat ga sporten; mijn hartslag is dan logischerwijs vrij hoog door inspanning die het kost om in de hitte te bewegen. Ik slaap tijdens hete zomerdagen sowieso minder goed door de hitte, maar waarschijnlijk helpt hardlopen er dan niet aan mee: misschien dan toch maar in de ochtend hardlopen? 🙂

Merk jij ook dat je minder goed slaapt als je op een laat tijdstip nog intensief sport? Of merk je weinig verschil?

Omdat ik nu even niet kan lopen wegens mijn knieblessure (zie blog ‘auw mijn knie’), realiseer ik me hoe fijn ik hardlopen vind en hoe vervelend ik het vind dat ik nu even niet kan. Dus heb ik voor mezelf eens op een rijtje gezet waarom ik zo graag hardloop.  Waarom trek ik elke keer die schoenen aan (ongeacht of het ijskoud is, regent of we midden in een hittegolf zitten)? Wat maakt dat ik het zo leuk vindt?  Ik ben tot de volgende redenen gekomen:

It clears up my mind (ehm hoe vertaal je deze in het Nederlands)?
Vooral na een lange werkdag gaat deze op. Ik vind het heerlijk om na een dag werken mijn gedachten even helemaal vrij te laten en te genieten van buiten. Ik heb een kantoorbaan, waardoor ik veel zit en relatief weinig beweeg (hoewel ik mezelf vaak wel een soort van dwing om een rondje te wandelen in de pauze). Dingen van werk die ik meeneem naar huis? Dat is meestal over zodra ik mijn rondje gelopen heb.

Ik voel me energieker als ik sport
Er is een periode in mijn leven geweest (zo’n 5 jaar geleden) dat ik nauwelijks aan sport deed. Het resultaat was dat ik vaak moe was en weinig energie had. Ik voelde aan alles dat ik meer moest bewegen. Toen ik hardlopen eenmaal weer had opgepakt kwam die energie ook vrij snel weer terug.

Ik vind het leuk om een bepaald doel te hebben en daarnaar toe te trainen
Het stellen van een doel werkt voor mij heel goed.  Bijvoorbeeld ‘het lopen van een halve marathon’ of ‘elke maand meedoen aan een race’. Op die manier heb ik iets om naar toe te trainen en ik ben dan ook oprecht trots als ik het haal:) Tot nu toe ben ik het meest trots op die halve marathon!

Ik ben te dol op eten.
Deze in combinatie met nummer 2 zijn de voornaamste redenen dat ik weer ben begonnen met hardlopen. Niet sporten & veel eten zijn nou eenmaal niet zo’n hele goede combinatie..:’) Op de een of andere manier at ik ook nog eens veel meer toen ik niet sportte.. terwijl ik juist minder trek heb nu ik meer sport.

Het is  een ontspanningsactiviteit
 Ennnn ik word er gewoon vrolijk van (in de stromende regen ietsje minder, maar dan komt die blijdschap vooral als ik klaar ben). Lekker buiten zijn, een frisse neus halen en genieten van de omgeving, vooral als ik in de duinen/het bos loop.

Herkenbaar? Wat zijn jouw redenen om hard te lopen?

Het is vandaag precies een week geleden dat ik mijn eerste halve marathon liep! Daar was ik natuurlijk erg happy mee, de race ging lekker en ik was tevreden met mijn tijd (zie vorige blog), maar toen de eerste glorie gevoelens weg waren.. was ik toen nog steeds zo happy?

Auw, m’n knieën
Qua spierpijn viel het me alles mee. Ik had verwacht dat ik hier veel last van zou hebben de dagen na de marathon, maar dit bleef dus uit! Lucky me. Wat me niet mee viel was de pijn aan mijn knieën, die eigenlijk zondagavond al begon. En zodra pijn 2 uur na de finish al begint, weet je dat het for real is..
Maandag had ik behoorlijk wat moeite met traplopen en heb ik vooral gezeten om ze zoveel mogelijk rust te geven. Vanaf dinsdag ging het gelukkig weer langzaam aan beter, maar ik durfde het pas gisteren (zaterdag) weer aan om hard te lopen.

Een week niet gelopen, maar gisteren mocht ik weer!
Gisteren besloot ik dus dat ik weer fit genoeg was voor een rondje. En ik kon het ook niet langer weerstaan om niet te lopen (zeg maar gerust; ontwenningsverschijnselen traden op).
Ik moet zeggen, nadat ik ervaren had hoe het was om niet te kunnen lopen door fysieke klachten kon ik dit rondje wel weer extra waarderen!
Het leuke aan dit rondje van gisteren was dat ik me erg gefocust hebt op looptechniek en dat ik samen met iemand liep die daar even op gelet heeft en me hier en daar wat tips gegeven heeft. Ik heb namelijk het idee dat ik daar nog een hoop winst op kan behalen.

Nieuwe plannen to be made
In de week after ben ik eens gaan nadenken over komend jaar. Welke wedstrijden wil ik gaan lopen, wil ik nog een halve marathon gaan lopen? En waar? Of misschien zelfs voor een hele Marathon gaan? Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar wil hier binnenkort wel het een en ander over gaan delen op mijn blog.
Hoe was jouw week? Ben je nog in training voor een race? Of zit jouw goal er ook op en ben je nieuwe plannen voor komend jaar aan het smeden?

Ps. Ik heb momenteel een gave win actie op mijn instagram! Ik mag van Aftershokz 2 setjes headphones weggeven? Wil je mee doen? Check op mijn instagram hoe dat kan!

Pfffoee dat was ‘m dan! Mijn eerste halve marathon. Gisteren (20 oktober) liep ik in Amsterdam mijn allereerste halve marathon. Iets wat ik al heeeel lang op mijn to-do lijstje/bucketlist/whatever you call it had staan! Ik heb me vandaag de hele dag vrij euforisch gevoeld. Een gevoel dat direct begon nadat ik gefinisht was.

Viel het me mee of tegen?
Beide. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de afstand toch pittiger vond ik dan ik van te voren had ingeschat. Ja, 21.1 km is 21.1 km, maar op de een of andere manier leek het aantal te lopen kilometers tijdens de race toch net wat meer dan in de dagen ervoor.
Deels komt dat door mezelf. Ik ging er namelijk vrij blanco in, vastbesloten om mezelf geen extra druk op te leggen door een bepaalde tijd te verwachten..maar halverwege liep ik een tijdje met een pacemaker mee. Deze pacemaker liep op 2:00…je voelt ‘m al aankomen. Ik kreeg glinsterende oogjes en zag opeens die tijd onder de 2:00 helemaal voor me. Dus ik heb daar vanaf 2km tot ongeveer 11 km lekker achteraan gehobbeld. En dat was eigenlijk net ietsje te snel.

Na 11 km
Besloot ik dat ik me lang genoeg had uitgesloofd achter mijn haas, de pacemaker. Waarom liep ik opeens 5:35 terwijl ik niet eens een bepaalde tijd in gedachten had, maar vooral gewoon wilde finishen? Die beslissing na 11 km heeft me in zekere zin gered. Ik weet niet of ik de finish had gehaald als ik nog 2 km op 5:35 min/km mee had gelopen. Het ging, zoals gezegd eigenlijk iets te hard.

11 km – 18 km
De kilometers na 11 km waren wat rustiger en ik kwam weer wat ‘op adem’. Rustig tempo, rond de 5:50/6:00 gemiddeld. Ik vond ergens dat ik wel faalde, ten opzichte van de snelle km’s van ervoor, maar ik wist dit gevoel uit te schakelen. Niet denken aan snelheid! Gewoon finishen. Hield ik mezelf streng voor.

18 km- finish
Ik moet eerlijk bekennen dat ik met de trainingen maar tot 18 km ben gekomen dus ik liep vanaf 18 km mijn langst afstand ooit. Ik voelde vanaf die kilometer wel dat ik echt vermoeid werd. Ik had veel dorst en mijn tempo begon weer wat in te zakken. Wat me wel errrrug geholpen heeft tijdens deze wedstrijd (en eigenlijk tijdens elke wedstrijd wel) was het publiek langs de route. Wat een mensen! En wat werden wij runners hard aangemoedigd. Uiteindelijk wist ik in de laatste km nog te versnellen.. en jeetje wat is die finish in Amsterdam ge-wel-dig. Onder luid applaus het Olympisch stadion in lopen!

Voor herhaling vatbaar?
Absoluut! Wat een fantastisch gevoel. De halve marathon gelopen. Ik heb er echt van genoten. Ik ga lekker even nagenieten, hopen dat de spierpijn meevalt (tot nu toe wel) en ik heb het idee dat ik hier nog wel wat meer dingen over zou kunnen delen. Dus wie weet ga ik dat de komende tijd ook nog doen, hier op mijn blog.

Waar liep jij jouw eerste marathon/halve marathon of ben je van plan om deze nog te gaan lopen? Welke zou jij mij aanraden?

Dag 2

Die middag (om 14:00) hadden we een fietstour geboekt, die begon in Brooklyn. Dus we besloten ’s ochtends vroeg al richting Brooklyn te gaan om het daar eens te gaan verkennen. De fietstour was echt een aanrader, de Nederlandstalige gids woonde al jaren in New York en wist veel indrukwekkende verhalen te vertellen. Ook had hij zelf de fietsroute bedacht en kwamen dus, naast de hoogtepunten, op leuke, unieke plekken waar je als toerist normaal niet zo snel komt. De fietstour was via Baja Bikes.

250 woorden over: De Groet uit Schoorl run – 10 km.

Hoewel ik een tijdje niet geschreven heb vond ik het toch wel weer eens tijd worden voor een stukje . Niet in de laatste plaats omdat ik dit weekend een ontzettend leuke run heb gelopen; de Groet uit Schoorl run 2019.

Wat maakte deze run , wat mij betreft, zo leuk?
De omgeving! Gotta love the dunes:). Ongeveer 6 km hebben we in duingebied gelopen. Hoe fijn is het als je tijdens het hardlopen ook nog eens een prachtig uitzicht hebt? Ik heb er van genoten! Vooral in het begin dan, na een aantal kilometers was ik vooral bezig met de finish halen…want dat ging niet meer helemaal vanzelf.

De cheering! Wat een mensen aan de zijkant om je vooruit te schreeuwen. Fanatieke supporters en een live muziekband zijn voor mij altijd een dikke pluspunt en aan het eind van de run net dat extraatje dat ik nodig heb om snelheid te houden.
En dan nog iets wat niet helemaal de run lag, maar wel heel fijn was: het was fantastisch weer voor een loopje. Het regende maar het goot niet. De regen was een hele welkome verkoeling. Heerlijk!

Mijn tijd:
Ook met mijn tijd was ik erg tevreden; 52:54. Een PR gelopen in duingebied! Welgeteld 4 seconden van mijn oude PR af (die ik tijdens de Alkmaar City Run gelopen heb).

De volgende run:
De Voorjaarsrun in Heerhugowaard! En dan hoop ik weer wat van mijn PR af te kunnen snoepen!

Heb jij de Groet uit Schoorl run ook gelopen? En wat vond jij ervan?

The Keys

Het leek mij ontzettend vet om eens naar de Keys te gaan. Heb je wel eens van de Florida Keys gehoord? Zo nee, typ eens in bij Google. Dan zie je waarom ik er heen wilde.. tropical much! Het verste punt (en tegelijkertijd het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten) is Key West en dat was echtwel een paar uur rijden vanaf Miami. Miami was onze laatste stop, vanaf Miami zouden we weer terug naar Amsterdam vliegen. Key West bezoeken viel dus af wegens de mega lange reistijd; we hebben besloten om daar volgend jaar heen te gaan. Om toch een impressie van de Keys te krijgen besloten we op de laatste dag een heel stuk die richting op te rijden. Een ‘heel stuk’ werd uiteindelijk 2 uur en toen waren we nog maar aan het begin van The Keys en hadden we nog geen enkel uitzicht gehad. Elke baai/strand waarop je mogelijk iets van de zee zou kunnen zien was private. We hadden natuurlijk flink kunnen betalen om dat strand op te mogen, maar 40 dollar betalen voor een foto op een strandje is ook weer zoiets.. Na 2 uur rijden kwamen we wel bij een brug waar we precies, al rijdend, 4 seconden de tijd hadden om een video te maken. Maar eindstand hebben we dus een uitzicht gehad over de Golf van Mexico:)

De terugreis:
De vliegreis terug verliep super snel omdat we behoorlijke wind mee hadden. Zoveel dat we gewoon anderhalf uur eerder dan gepland aankwamen op Schiphol. Ik had me voorgenomen om in het vliegtuig een aantal uur te slapen omdat ik dan weer redelijk in het Nederlandse ritme zou komen, maar helaas mislukte dit grandioos; ik heb een halfuur geslapen (als het niet minder was) en toen ik aankwam op Schiphol voelde ik me echt een zombie (en zo zag ik er waarschijnlijk ook uit). Eenmaal thuisgekomen ben ik direct mijn bed ingedoken en dat was waarschijnlijk geen slimme zet want nu is het woensdag en heb ik nog altijd last van mijn jetlag. Vanacht om half 3 begon ik pas moe te worden en even snel omgerekend is het dan ongeveer half 11 in Florida, wat het verklaart.

Wat vond ik het leukste? Lastig kiezen! We kijken terug op een fantastische vakantie. Enkele hoogtepunten die ik hier toch graag zou willen noemen als het leukste: Mijn rollercoaster experience (zie blog Florida part II), het shoppen en het bezoeken van de Everglades (zie part II & III). Volgend jaar weer Amerika? We denken erover om dan Key West te gaan bezoeken in combinatie met de Cariben. Maar wie weet wordt het ook heel iets anders!

Momenteel zit ik in Orlando (Florida) en hier zal ik een (bijna) live verslag bijhouden van de dingen die ik mee maak/ die me opvallen.  Zondagmiddag 7 oktober zijn we hier geland (na een vliegreis van 9 uur). Ik had gehoopt dat de vliegreis wel mee zou vallen maar het duurde toch echt weer langer dan ik wilde. Altijd als ik in vliegtuig in loop en naar de stoelen en de bijbehorende beenruimte kijk moet ik even slikken en vraag ik me af waarom ik niet gewoon een business class ticket geboekt hebt (het antwoord is omdat die allejezus duur zijn, maar op het moment dat ik een vliegtuig in loop vind ik dat geen argument meer). Daarnaast vergeet ik altijd dat mijn eetlust tijdens een vliegreis vermenigvuldigt met 10; wanneer ik weinig te doen heb kan ik alleen maar aan eten denken. Dus voordat ik überhaupt een Mall in Florida bezocht had was ik al bijna failliet aan vliegtuigvoedsel. Maar je moet er wat voor over hebben! Na 9 uur stonden we in het prachtige zonnige Florida (temperatuur 31 graden Celsius, whoop whoop).

Maandag

Zondag avond kon ik alleen maar aan slapen denken dus daar valt weinig interessants over te schrijven. Maandag zijn we naar Kennedy Space Centre geweest. Absoluut een aanrader! Mocht je absoluut niet geïnteresseerd zijn in ruimtevaart of wetenschap in z’n algemeenheid, dan raad ik het niet aan maar als je dat wel enigszins interessant vindt bevat het alle ingrediënten voor een leuk dagje uit en het is bovendien een alternatief voor drukke parken als Disney land (elke Disneyland en Universal Studios lijkt volgens mij nogal op elkaar dus wij hadden geen zin om daar nogmaals heen te gaan). Leukste aan Kennedy Space Centre: je krijgt echt een rondleiding naar een NASA lanceerplek die nog altijd in gebruik is. Op bepaalde dagen kun je zelfs een raketlancering meemaken (was vandaag helaas niet zo.

En dan nog iets over het Amerikaanse eten: 
Ik moet echt mijn best doen om hier enigszins gezond te eten. Elke hoek heeft wel een snack corner en op de snelweg vind je om de 5 km een food plaza. Fast food kun je eigenlijk niet ontlopen; de verleiding is dus immens groot voor iemand die dol is op fastfood (ik dus). Misschien denk je dat het een vooroordeel is over Amerika maar wat mij betreft klopt het precies: fast food everywhere. Er is wel een alternatief te vinden: elke fast food keten heeft nu ook 1 of 2 maaltijdsalades die een beetje achteraf op de menu kaart staan, maar ze zijn er wel. Maar, vandaag tijdens een lunch in Kennedy Space Centre: een salade kostte 7,99 dollar en een patat met 3 (!) kipburgers was 4,99 dollar. Say no more. Salads are for the rich.

Nachtelijk shoppen: ‘S avonds shoppen: wat is dat toch in Amerika? Of is het vooral een ding in de warmere staten als Florida en California omdat overdag niemand zin heeft om z’n huis uit te komen?
Het is s avonds een leven op zich op en rond de foodplaza’s. Ik kan vol trots zeggen dat ik om half 12 nog gewinkeld heb bij Ross Dress for Less. Mijn god, als je van goedkoop shoppen houdt moet je absoluut eens een bezoekje aan Ross brengen. Tas van Guess nodig voor 20 dollar? Nieuwe DKNY schoenen voor 30 dollar? You name it en je vindt het bij Ross. Wel moet je hier een paar uur voor uitrekken omdat de logica nogal ontbreekt; alles hangt kris kras door elkaar heen en je moet echt de tijd nemen om alle rekken af te struinen naar koopjes. Het voelt een beetje aan als een markt..

Dat was het voor vandaag! Zo gaan we richting het centrum van Orlando:) Stay tuned!

Texel Halve Marathon

Een stukje schrijven over een run is voor mij eigenlijk een soort fijne terugblik dus ik gooi er weer eentje online! Enjoy the reading:)

Zondag 30 september begon als een koude en regenachtige dag. Ik besloot dan ook om voor lopen in een lange broek te gaan. Dat doe ik eigenlijk nooit (alleen midden in de winter) dus je kunt je voorstellen hoe weinig vertrouwen ik in het weer van die dag had. Daarbij was de hardloopbroek die ik aan wilde een nieuwe broek en ik wil nieuwe kleding altijd A.S.A.P. aan dus uiteindelijk stond ik dus met die lange broek aan de start.

Het bijzondere van deze run was dat het mogelijk was om vanaf de boot naar Texel te starten en dat ging ongeveer zo: de boot naar Texel vertrok om 12:00 en op deze boot bevonden zich alleen maar hardlopers. Je stond met honderden (misschien zelfs duizend, ik ben slecht in schatten) in het laadruim waar meestal de auto’s staan en zodra de boot bij Texel aankwam ging er een keiharde toeter en ging de race van start. Ontzettend leuk en uniek om mee te maken. Compleet anders dan de starts die ik tot nu toe mee gemaakt heb. Hoe vaak start je nou vanaf een boot..?;)

Tijdens de boottocht klaarde het weer ook meteen op; zodra we op land waren en de race dus gestart was scheen de zon opeens fel en had ik direct spijt van mijn lange broek. Ondanks de te warme kleding (als een broek na 100m al te warm aan voelt dan weet je dat je een probleem hebt de rest van de race) ging het wel erg lekker! Ik liep lekker door en hoewel de eerste kilometers vrij langzaam gingen door de drukte kon ik daardoor aan het einde wel een aardig hoog tempo volhouden zonder stuk te gaan. Lekkere opbouw dus.
Wat wel errug jammer was: mijn Garmin horloge werkte helaas niet mee en tijdens het lopen kon ik er niet achter komen waarom niet dus moest ik ‘m na 1 km opnieuw starten. Balen!

Het was een fijne en gezellige race om te lopen maar ik moet zeggen dat ik volgend jaar toch liever voor de halve marathon ga. Het 10 km parcours liep namelijk vooral door de polder en was tamelijk saai. De halve marathon route ging door bos, over strand en door de duinen. Nu was een halve marathon dit jaar nog een stap te ver omdat ik gewoon niet voldoende getraind was, maar voor volgend jaar zet ik ‘m op de bucketlist!

Daarbij was dit een race waarbij je niet echt goed op tijd kon lopen, want aan het begin was het gewoon echt te druk en kwam je in de mensenmassa weinig verder dan een snelheid 10 km per uur. Mijn eindtijd was dan ook bij lange na geen PR: 57 min nog wat..

Kortom: next year again! Maar dan wel 11 km extra en dus wat meer van Texel zien:)

Wie heeft deze Texel Run ook wel eens gelopen en wat vond je ervan? En welke halve marathon zou je me aanraden? Laat een reactie achter!