10 maart 2019.
Voorjaarsloop Heerhugowaard
Ik had al geen hoge verwachtingen van het weer, aangezien het zaterdag echt non-stop regende, maar toen ik zondag de 11^e van maart wakker werd was het echt – zonder overdrijven- hondenweer, harde windvlagen en plensbuien. Ik werd niet heel enthousiast van het idee dat ik een 10 km zou moeten lopen door de polder van Heerhugowaard. Maar ik weet ook dat ik altijd ontzettend blij ben als ik dan weer gelopen heb. En eerlijk, wat zou ik anders gaan doen op deze dag (behalve netfixen en chips eten).

Niente! Dus schoot ik in mijn warmste broek en trok ik een jasje aan dat in elk geval bestand was tegen regen, maakt ik me niet al teveel op( regen en make-up is nooit een goed idee), pepte ik mijn vriend op (die net zo weinig zin had als ik) en sprongen we om half 11 in de auto.

Toen we aankwamen bij de baan stond er een handjevol mensen te bibberen in de kantine, inmiddels goot het nog altijd van de regen en waren de kids net klaar met rennen (oh jaloerss). Met gemengde gevoelens trok ik mijn overbroek en extra jasje uit en begaven we ons richting de start. Gelukkig waren mijn 2 trouwe supporters er ook, die de regen getrotseerd hadden om mij aan te moedigen: Moeder en sis.

Om precies 11:00 klonk het startschot en liep het handjevol mensen, na het rondje over de baan, richting de mistroostige polder.

Ik moet toegeven; de eerste 2 kilometer wist ik echt niet meer waarom ik mee deed. Ik had het zo koud dat ik mijn tenen en vingers niet meer voelde. Maar na 3 km kwam ik lekker in mijn ritme en na 5 km kreeg ik er zelfs weer plezier in (nadat ik op het rondebord had gezien dat mijn 5 km doorkomst tijd helemaal niet slecht was). Na 7 km was ik ongeveer warm en die laatste 2 km gingen als een speer.

Enn.. whats’ more: uiteindelijk liep ik een PR! 50:21 was mijn eindtijd, en ik kwam van 52.48, dus meer dan 2 minuten sneller dan mijn vorige snelste tijd!
Kortom: ik ben blij dat ik toch gegaan ben! Mijn volgende loop is in de Dijkloop in Koedijk, en wel op 7 april!

Heb jij nog loopjes  in maart/april op de planning staan en zo ja welke?

250 woorden over: De Groet uit Schoorl run – 10 km.

Hoewel ik een tijdje niet geschreven heb vond ik het toch wel weer eens tijd worden voor een stukje . Niet in de laatste plaats omdat ik dit weekend een ontzettend leuke run heb gelopen; de Groet uit Schoorl run 2019.

Wat maakte deze run , wat mij betreft, zo leuk?
De omgeving! Gotta love the dunes:). Ongeveer 6 km hebben we in duingebied gelopen. Hoe fijn is het als je tijdens het hardlopen ook nog eens een prachtig uitzicht hebt? Ik heb er van genoten! Vooral in het begin dan, na een aantal kilometers was ik vooral bezig met de finish halen…want dat ging niet meer helemaal vanzelf.

De cheering! Wat een mensen aan de zijkant om je vooruit te schreeuwen. Fanatieke supporters en een live muziekband zijn voor mij altijd een dikke pluspunt en aan het eind van de run net dat extraatje dat ik nodig heb om snelheid te houden.
En dan nog iets wat niet helemaal de run lag, maar wel heel fijn was: het was fantastisch weer voor een loopje. Het regende maar het goot niet. De regen was een hele welkome verkoeling. Heerlijk!

Mijn tijd:
Ook met mijn tijd was ik erg tevreden; 52:54. Een PR gelopen in duingebied! Welgeteld 4 seconden van mijn oude PR af (die ik tijdens de Alkmaar City Run gelopen heb).

De volgende run:
De Voorjaarsrun in Heerhugowaard! En dan hoop ik weer wat van mijn PR af te kunnen snoepen!

Heb jij de Groet uit Schoorl run ook gelopen? En wat vond jij ervan?

The Keys

Het leek mij ontzettend vet om eens naar de Keys te gaan. Heb je wel eens van de Florida Keys gehoord? Zo nee, typ eens in bij Google. Dan zie je waarom ik er heen wilde.. tropical much! Het verste punt (en tegelijkertijd het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten) is Key West en dat was echtwel een paar uur rijden vanaf Miami. Miami was onze laatste stop, vanaf Miami zouden we weer terug naar Amsterdam vliegen. Key West bezoeken viel dus af wegens de mega lange reistijd; we hebben besloten om daar volgend jaar heen te gaan. Om toch een impressie van de Keys te krijgen besloten we op de laatste dag een heel stuk die richting op te rijden. Een ‘heel stuk’ werd uiteindelijk 2 uur en toen waren we nog maar aan het begin van The Keys en hadden we nog geen enkel uitzicht gehad. Elke baai/strand waarop je mogelijk iets van de zee zou kunnen zien was private. We hadden natuurlijk flink kunnen betalen om dat strand op te mogen, maar 40 dollar betalen voor een foto op een strandje is ook weer zoiets.. Na 2 uur rijden kwamen we wel bij een brug waar we precies, al rijdend, 4 seconden de tijd hadden om een video te maken. Maar eindstand hebben we dus een uitzicht gehad over de Golf van Mexico:)

De terugreis:
De vliegreis terug verliep super snel omdat we behoorlijke wind mee hadden. Zoveel dat we gewoon anderhalf uur eerder dan gepland aankwamen op Schiphol. Ik had me voorgenomen om in het vliegtuig een aantal uur te slapen omdat ik dan weer redelijk in het Nederlandse ritme zou komen, maar helaas mislukte dit grandioos; ik heb een halfuur geslapen (als het niet minder was) en toen ik aankwam op Schiphol voelde ik me echt een zombie (en zo zag ik er waarschijnlijk ook uit). Eenmaal thuisgekomen ben ik direct mijn bed ingedoken en dat was waarschijnlijk geen slimme zet want nu is het woensdag en heb ik nog altijd last van mijn jetlag. Vanacht om half 3 begon ik pas moe te worden en even snel omgerekend is het dan ongeveer half 11 in Florida, wat het verklaart.

Wat vond ik het leukste? Lastig kiezen! We kijken terug op een fantastische vakantie. Enkele hoogtepunten die ik hier toch graag zou willen noemen als het leukste: Mijn rollercoaster experience (zie blog Florida part II), het shoppen en het bezoeken van de Everglades (zie part II & III). Volgend jaar weer Amerika? We denken erover om dan Key West te gaan bezoeken in combinatie met de Cariben. Maar wie weet wordt het ook heel iets anders!

Miami!

Stranden, torenhoge witte gebouwen en dure auto’s. Dat vat deze stad wel zon beetje samen. Hoewel de thermometer ‘maar’ 30 graden aangaf voelde het door het vochtige klimaat aan als een ware jungle.

Wat heb ik allemaal gedaan in Miami zelf?
We zijn naar een idyllisch ‘wit strand met blauwe zee’ geweest dat pal achter ons hotel lag. Hebben geshopt bij de bekende Dolphin Mall en hebben nog een stukje hardgelopen op de bekende Boardwalk. Hardlopen in die hitte? Yes! Zaterdagochtend ben ik speciaal vroeg opgestaan om een stukje hard te lopen en ik was niet de enige; op de boardwalk waren super veel hardlopers te vinden. Of ik het lang heb volgehouden? Na 3 km was ik echt uitgeput en kon ik alleen nog maar aan ijskoud water ter verkoeling denken, dus we besloten dat het mooi geweest was na 3km. Maar ik heb hardgelopen in Miami and thats a fact:)  In de middag liepen er trouwens ook nog genoeg mensen hard, maar dat zou ik je niet willen aanraden; veel te warm!

The Everglades en de excursie die we bijna misten.
Vanuit Miami werden er ook bustours naar het National Park the Everglades georganiseerd. Een reis naar Florida is natuurlijk niet helemaal compleet zonder een bezoekje aan dit wildpark. Dit ging niet helemaal zonder slag of stoot:
We boekten een tour via GetYourGuide en zouden om half 10 opgehaald worden bij ons hotel. Ingesmeerd wel wel (want: we hadden gelezen dat er mega veel muggen in Everglades zouden zijn) en dus stinkend naar chemisch spul stonden we voor ons hotel te wachten op een bus die ons zou komen ophalen. Die kwam echter niet en na wat bellen over en weer bleek dat we nog telefonisch hadden moeten bevestigen dat we gereserveerd hadden. Anyways, we konden nog mee met de tour in de middag; we hebben 5 alligators gespot! Ik vond het niet eens veel maar ik hoorde van andere mensen dat het ook goed mogelijk was om er geen een te spotten dus ik denk dat we nog geluk hadden.

The Everglades zelf zijn op zich geen Eye Candy, het is moerassig gebied en vooral als je door hoog riet vaart zie je heel weinig en lijkt het eigenlijk ook wel op een random sloot in Nederland.. Lang niet zo indrukwekkend als andere National Parks zoals bijvoorbeeld Yosemite National Park dus. Wat wel heel vet was was de Airboat die over het moeras heen vloog. En dan de de typisch luidruchtige amerikaan die ‘m bestuurde en om de 10 minuten brulde: Who would like to swim?’ of ‘Guys I think I am lost’ en vervolgens elke keer weer vrolijk lachte om zijn eigen grappen.
Ps. Ik heb geen mug gezien.. of het muggenspul heeft z’n werk gedaan of ik heb de hele tijd voor niks in de chemische citroenlucht gezeten;)

Dan houden jullie nog een stukje over the Florida Keys en de terugreis te goed!

Momenteel zit ik in Orlando (Florida) en hier zal ik een (bijna) live verslag bijhouden van de dingen die ik mee maak/ die me opvallen.  Zondagmiddag 7 oktober zijn we hier geland (na een vliegreis van 9 uur). Ik had gehoopt dat de vliegreis wel mee zou vallen maar het duurde toch echt weer langer dan ik wilde. Altijd als ik in vliegtuig in loop en naar de stoelen en de bijbehorende beenruimte kijk moet ik even slikken en vraag ik me af waarom ik niet gewoon een business class ticket geboekt hebt (het antwoord is omdat die allejezus duur zijn, maar op het moment dat ik een vliegtuig in loop vind ik dat geen argument meer). Daarnaast vergeet ik altijd dat mijn eetlust tijdens een vliegreis vermenigvuldigt met 10; wanneer ik weinig te doen heb kan ik alleen maar aan eten denken. Dus voordat ik überhaupt een Mall in Florida bezocht had was ik al bijna failliet aan vliegtuigvoedsel. Maar je moet er wat voor over hebben! Na 9 uur stonden we in het prachtige zonnige Florida (temperatuur 31 graden Celsius, whoop whoop).

Maandag

Zondag avond kon ik alleen maar aan slapen denken dus daar valt weinig interessants over te schrijven. Maandag zijn we naar Kennedy Space Centre geweest. Absoluut een aanrader! Mocht je absoluut niet geïnteresseerd zijn in ruimtevaart of wetenschap in z’n algemeenheid, dan raad ik het niet aan maar als je dat wel enigszins interessant vindt bevat het alle ingrediënten voor een leuk dagje uit en het is bovendien een alternatief voor drukke parken als Disney land (elke Disneyland en Universal Studios lijkt volgens mij nogal op elkaar dus wij hadden geen zin om daar nogmaals heen te gaan). Leukste aan Kennedy Space Centre: je krijgt echt een rondleiding naar een NASA lanceerplek die nog altijd in gebruik is. Op bepaalde dagen kun je zelfs een raketlancering meemaken (was vandaag helaas niet zo.

En dan nog iets over het Amerikaanse eten: 
Ik moet echt mijn best doen om hier enigszins gezond te eten. Elke hoek heeft wel een snack corner en op de snelweg vind je om de 5 km een food plaza. Fast food kun je eigenlijk niet ontlopen; de verleiding is dus immens groot voor iemand die dol is op fastfood (ik dus). Misschien denk je dat het een vooroordeel is over Amerika maar wat mij betreft klopt het precies: fast food everywhere. Er is wel een alternatief te vinden: elke fast food keten heeft nu ook 1 of 2 maaltijdsalades die een beetje achteraf op de menu kaart staan, maar ze zijn er wel. Maar, vandaag tijdens een lunch in Kennedy Space Centre: een salade kostte 7,99 dollar en een patat met 3 (!) kipburgers was 4,99 dollar. Say no more. Salads are for the rich.

Nachtelijk shoppen: ‘S avonds shoppen: wat is dat toch in Amerika? Of is het vooral een ding in de warmere staten als Florida en California omdat overdag niemand zin heeft om z’n huis uit te komen?
Het is s avonds een leven op zich op en rond de foodplaza’s. Ik kan vol trots zeggen dat ik om half 12 nog gewinkeld heb bij Ross Dress for Less. Mijn god, als je van goedkoop shoppen houdt moet je absoluut eens een bezoekje aan Ross brengen. Tas van Guess nodig voor 20 dollar? Nieuwe DKNY schoenen voor 30 dollar? You name it en je vindt het bij Ross. Wel moet je hier een paar uur voor uitrekken omdat de logica nogal ontbreekt; alles hangt kris kras door elkaar heen en je moet echt de tijd nemen om alle rekken af te struinen naar koopjes. Het voelt een beetje aan als een markt..

Dat was het voor vandaag! Zo gaan we richting het centrum van Orlando:) Stay tuned!

Texel Halve Marathon

Een stukje schrijven over een run is voor mij eigenlijk een soort fijne terugblik dus ik gooi er weer eentje online! Enjoy the reading:)

Zondag 30 september begon als een koude en regenachtige dag. Ik besloot dan ook om voor lopen in een lange broek te gaan. Dat doe ik eigenlijk nooit (alleen midden in de winter) dus je kunt je voorstellen hoe weinig vertrouwen ik in het weer van die dag had. Daarbij was de hardloopbroek die ik aan wilde een nieuwe broek en ik wil nieuwe kleding altijd A.S.A.P. aan dus uiteindelijk stond ik dus met die lange broek aan de start.

Het bijzondere van deze run was dat het mogelijk was om vanaf de boot naar Texel te starten en dat ging ongeveer zo: de boot naar Texel vertrok om 12:00 en op deze boot bevonden zich alleen maar hardlopers. Je stond met honderden (misschien zelfs duizend, ik ben slecht in schatten) in het laadruim waar meestal de auto’s staan en zodra de boot bij Texel aankwam ging er een keiharde toeter en ging de race van start. Ontzettend leuk en uniek om mee te maken. Compleet anders dan de starts die ik tot nu toe mee gemaakt heb. Hoe vaak start je nou vanaf een boot..?;)

Tijdens de boottocht klaarde het weer ook meteen op; zodra we op land waren en de race dus gestart was scheen de zon opeens fel en had ik direct spijt van mijn lange broek. Ondanks de te warme kleding (als een broek na 100m al te warm aan voelt dan weet je dat je een probleem hebt de rest van de race) ging het wel erg lekker! Ik liep lekker door en hoewel de eerste kilometers vrij langzaam gingen door de drukte kon ik daardoor aan het einde wel een aardig hoog tempo volhouden zonder stuk te gaan. Lekkere opbouw dus.
Wat wel errug jammer was: mijn Garmin horloge werkte helaas niet mee en tijdens het lopen kon ik er niet achter komen waarom niet dus moest ik ‘m na 1 km opnieuw starten. Balen!

Het was een fijne en gezellige race om te lopen maar ik moet zeggen dat ik volgend jaar toch liever voor de halve marathon ga. Het 10 km parcours liep namelijk vooral door de polder en was tamelijk saai. De halve marathon route ging door bos, over strand en door de duinen. Nu was een halve marathon dit jaar nog een stap te ver omdat ik gewoon niet voldoende getraind was, maar voor volgend jaar zet ik ‘m op de bucketlist!

Daarbij was dit een race waarbij je niet echt goed op tijd kon lopen, want aan het begin was het gewoon echt te druk en kwam je in de mensenmassa weinig verder dan een snelheid 10 km per uur. Mijn eindtijd was dan ook bij lange na geen PR: 57 min nog wat..

Kortom: next year again! Maar dan wel 11 km extra en dus wat meer van Texel zien:)

Wie heeft deze Texel Run ook wel eens gelopen en wat vond je ervan? En welke halve marathon zou je me aanraden? Laat een reactie achter!

Afgelopen dagen ben ik weer lekker in de weer geweest met het maken van armbandjes. Fijn om te doen en ook blij met het resultaat:)  Ennnn daarnaast heb ik een eigen webshopje geopend op Etsy!

Zie hierbij de link: https://www.etsy.com/nl/shop/FinauJewelry

See you there:)

Afgelopen week heb ik weer een aantal nieuwe zomerse armbandjes aan mijn collectie kunnen toevoegen. Zoals ik al eerder beschreef (zie onder rubriek Miscellaneous) is sieraden maken een van mijn hobby’s en daarom zal ik regelmatig foto’s gaan plaatsen van de sieraden die ik maak. I hope you enjoy the view:)

Wil je meer weten? Neem dan even contact op via het contactformulier!

Ik ben echt dol op vakanties en weekendjes weg. Omdat we pasin oktober weer op (lange verre) vakantie gaan en ik gewoon echt niet zo langkon wachten besloten we deze zomer aan aantal leuke (korte) tripjes te plannen met de auto. Uiteindelijk vond ik via travelbird een leuke aanbieding. Een combinatie van hotel en een bezoekje aan pretpark phantasialand! Ideaal voor een weekendje weg. Daarbij was ik in dat weekend jarig, ideaal cadeautje dus.

Dag 1 We reden verkeerd
We vertrokken vrijdag 29/06 rond een uurtje 5, dit zodat we allebei geen vrije dag op hoefden te nemen en het echt een extraweekendje boven op onze vakantie was. Eerst stop was ergens onderweg iets eten. Plan was om naar Mcdonalds te gaan (lekker snacken, daar hadden we allebei echt zin in), maar Mcdonalds hebben we niet gered; rond half 7 hadden we zo’n trek dat toen we langs een La Place reden, we besloten dat dit een goed alternatief was.
Na drie en een halfuur rijdengaf mijn Google Maps aan dat we er waren. We waren er inderdaad . Bij het park. Waar we dus zaterdag heen zouden gaan.
‘Zit dat hotel soms in het park?’ vroeg Steef. ‘Want we zijn er’. Ik checkte het adres en kwam tot de conclusie dat ik, het adres van Phantasialand had ingetypt in plaats van het adres van het hotel. Echt typisch me, zo warrig als ik soms kan zijn. Konden we nog een halfuur doorrijden.. goed begin van de vakantie dus.

Dag 2 it’s my birthday!
Na alle verjaardagswensen beantwoord te hebben genoten we van een heerlijk ontbijtje (zat ook bij de aanbieding in begrepen, yeah). En na het ontbijt doken we de auto in, die ondanks dat het nog maar half 11 was al snikheet was, omdat ie al een aantal uur in de volle zon gestaan had.. Leve de airco!
Eenmaal bij het Phantasialand aangekomen bleek dat 2018 nog niet zo geland was. Om te parkeren moest je 5 euro betalen en dat kon alleen contant. Toen de dame bij de parkeertent een pin pas zag begon ze meteen hevig met haar hoofd te schudden en druk te gebaren dat we moesten omkeren. ONLY CASH! ‘Waar kunnen we pinnen dan?’ vroeg ik . ‘Not here’ was het antwoord. En dat was het. Ze gebaarde dat we direct weg moesten rijden want we hielden de andere auto’s op en er begon een file te ontstaan.
Yep er zaten dus niks anders op dan ergens gaan zoeken naar een pin automaat. En die vonden we in het dorp, 4 km verderop. Uiteindelijk bleek dat je ook nergens in het park kon betalen met pin dus het was maar goed dat we met wat contant geld het park in gingen.
Phantasialand is een aanrader! Het deed me een beetje aan de Efteling denken.

Dag 3 Keulen
Om het weekend ook nog enigszins sportief bezig te zijn (en de mac van de vorige avond te compenseren), zijn we die zondagochtend gaan hardlopen.
Toen we na het ontbijt in onze hardloopkleding de trappen afliepen bleken we zowaar een attractie te zijn. Sporten kwam blijkbaar niet vaak voor. Iemand stak zelfs zijn duim op en een oudere Duitse man keek ons met grote ogen aan.
Na het hardlopen besloten we richting Keulen te gaan.

Hoewel we zin hadden om te shoppen ging dat helaas niet door omdat de winkels in Keulen op zondag dicht zijn.
In de Nederland shoppen was een optie, maar ik vond het ook wel lekker om lekker door Keulen te struinen en lekker te lunchen op het beroemde Domplein. Bovendien kwamen we op het idee om op de terugweg langs Roermond (Designer Outlet) te rijden, dat min of meer op de route lag. In Keulen hebben we uiteindelijk inderdaad lekker geluncht en hebben we daarna een museum (NSDOK genaamd) bezocht over de nazi tijd in de Keulen. Gevestigd in een oude Gestapo gevangenis. Huiveringwekkend hoe goed alles nog intact was, maar ook zeker indrukwekkend en de moeite waard om te bezoeken. Bij het museum kregen we een deja vu van de vorige dag. Het bleek namelijk dat je ook hier niet kon pinnen. En ook was er geen pin automaat in de buurt.. Resultaat: we hebben een 20 minuten gezocht naar een pinautomaat en moest daarna nog een 20 minuten terug lopen.. note to self: altijd cash op zak hebben tijdens een tripje in Duitsland.

Wat was het een geslaagd weekendje! Ik kan het iedereen die een weekendje weg wil zeker aanraden:). Het is niet al te ver rijden (vanaf Alkmaar ongeveer 3,5 uur) en daarnaast was het een aantrekkelijke aanbieding via travelbird.