Het zou heel fijn zijn als alles weer wat ‘normaler’ werd, maar ik merk dat ik toch ook wel meer tijd heb voor een aantal dingen waar ik anders niet aan toe zou komen. Let’s stay positive. Hier is mijn rijtje:

Wielrennen. Ik begin maar met wielrennen, aangezien ik op het moment dat ik dit schrijf net terug ben van een heerlijk fietsrondje. Ik deed vroeger veel aan wielrennen maar ben er op een gegeven moment mee gestopt. Het was echt iets wat al heel lang op mijn lijstje stond maar waar ik op de een of andere manier nooit aan toe kwam (lees nooit tijd voor vrij maakte). Afgezien van een mini rondje 2 weken geleden had ik ongeveer 7 jaar niet gefietst. Ik vraag me nu ernstig af waarom niet.. wat het was heerlijk! Wielrennen is dus iets waar ik weer mee begonnen ben dankzij de Corona crisis;)

Hardlopen. Yes, hardlopen deed ik al heel regelmatig; ik kan zo ontzettend genieten van hardlopen! Maar in deze tijden nog meer dan normaal. En het lukt me (mede dankzij thuiswerken) nu om mijn om-de-dag-loop schema vol te houden. Ook merk ik dat ik het makkelijker vind om te gaan nu er minder andere ‘prikkels’ zijn. Hardlopen of een terrasje pakken? Dat wordt dus hardlopen. Hardlopen of met vriendinnen afspreken? Hardlopen:)

Schrijven Ik ben dol op schrijven, vroeger al en nu nog steeds. Maar voor mij is schrijven wel iets waar je echt even de tijd voor moet hebben, iets wat je niet even tussendoor doet. Neem bijvoorbeeld deze blog. Zonder rust in mijn hoofd en met een weekend vol sociale plannen zou ik hier echt niet aan toegekomen zijn. Dit ‘tijd nemen voor’ geldt trouwens des de meer voor het schrijven van verhalen. Ik doe het graag, maar kan het alleen wanneer ik weinig andere dingen aan mijn hoofd heb.

Schoonmaken. Ik ben niet dol op schoonmaken. Vroeger al niet en nu nog steeds niet;) Er is altijd een stemmetje in mijn hoofd dat zegt: ach doe je dat toch lekker morgen? En dat stemmetje is er nog steeds, alleen nu ik er wat meer tijd voor heb merk ik dat ik het met minder tegenzin doe. Best fijn 😛

Bijbruinen. Ik ben dol op bakken in de zon (slecht ik weet het, maar het is zo fijn dat bruine kleurtje). Normaal kom ik pas echt toe aan bakken als ik op vakantie ga, maar nu heb ik al een aardig kleurtje in mijn gezicht voor deze tijd van het jaar.

Netflixen. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit maar ik kan soms dagen achter elkaar Netflixen (en dan vooral 1 goede serie kijken) en daarna weer een maanden off Netflix zijn. Nu heb ik meer tijd over voor Netflix Bingen!:) Ik ben nu net bij met Homeland en ga vanavond beginnen met La Casa de Papel.

 Hoe zit dat bij jou? Heb jij bepaalde hobby’s/bezigheden die je nu meer doet dan anders?

Hardlopen met Aftershokz Aeropex headphones – waarom is me dit zo goed bevallen?
Een tijd geleden kreeg ik vanuit Aftershokz de vraag of ik de Aeropex wilde uitproberen. Ik had er wel eens van gehoord maar kende het verder niet heel goed en had het ook nog nooit geprobeerd. Dus ik was zeker benieuwd!
Lees hieronder hoe ik hardlopen met de Aeropex headphones van Aftershokz ervaren heb en wat mij opviel:

Music on world on.
Music on, world off. Dat is zo’n beetje wat ik bereik als ik hardloop met ‘gewone’ headphones op. Ik loop heel regelmatig in en om de binnenstad van Alkmaar. Veel verkeer en veel drukte; niet heel handig in combinatie met muziek. Met de Aeropex had ik daar geen last meer van. De bone conduction zorgt er namelijk voor dat je naast muziek ook gewoon omgevingsgeluiden hoort. Op die manier ben je dus niet helemaal off world maar krijg je ook nog iets mee van je omgeving. Ik vond dat in het begin wel even wennen trouwens, want ik had nog nooit eerder ervaren hoe het is om muziek én omgevingsgeluiden tegelijkertijd te horen. Een hond die blaft en tegelijkertijd muziek luisteren kan in het begin wat verwarrend zijn (huh, wat hoor ik nou door die muziek heen?!), maar voor mij wende het eigenlijk best snel! Het was voor het eerst dat ik niet bij iedere weg die ik overstak mijn volume drastisch omlaag gooide of mijn muziek uitzette. Ik loop sinds ik de Aeropex gebruik veel vaker met muziek op.

Blijven ze goed zitten?
Wat mij verder opviel is dat de headphones goed blijven zitten tijdens het hardlopen. Dat, en dat zullen mede hardlopers waarschijnlijk met me eens zijn, is écht niet altijd vanzelfsprekend bij headphones.. De Aeropex blijven goed achter je oren ‘klemmen’ als het ware, waardoor je je geen zorgen hoeft te maken dat ze uit vallen. Super fijn dus.

Hoe zit dat met de batterijduur?
De batterijduur van de Aeropex is maar liefst 8 uur en dat is zo’n luxe! Ik heb in het verleden heel wat keren misgegrepen wanneer ik spontaan zin had in een hardlooprondje en ik tot de conclusie kwam dat mijn headphones alweer leeg waren. Met de Aeropex is dit probleem opgelost, want als je ‘m een tijdje niet oplaadt is de kans heel groot dat hij niet leeg is. Ook wanneer je lange afstanden loopt is dit natuurlijk heel fijn. Een batterijduur van 8 uur is helemaal top!

Muziek tijdens races?
Tot voor kort had ik eigenlijk nooit een wedstrijd met muziek gelopen, omdat ik het altijd zo heerlijk vind om die sfeer tijdens de wedstrijd mee te maken. Maar omdat dat met de Aeropex beide kan, besloot ik het tijdens de Halve Marathon van Amsterdam voor het eerst te proberen. Conclusie? Voortaan loop ik met de Aeropex headphones op! Ik kreeg nog genoeg mee van de ambiance tijdens de wedstrijd en had tegelijkertijd 2 uur en 3 minuten lang m’n eigen muziek. Heerlijk!

Kerstactie!
Wil je meer weten over de headphones van Aftershokz? Stuur me dan gerust een mailtje of laat een reactie achter op mij blog of Instagram (@finau.running). En what’s more? Als je de Aeropex headphones ook wilt aanschaffen is er nu een leuke kerstactie waarbij je tot wel 30% kunt besparen. Check het Instagramkanaal van @Aftershokznl voor meer informatie. Thank me later! 🙂

Verhuizen..
Het is niet eens zo heel lang geleden dat ik voor het laatst verhuisde.. 3 jaar. Maar op de een of andere manier heb ik volledig uit mijn geheugen gewist hoe hectisch dat toen was, maar tijdens het verhuizen wist ik het opeens weer. Het daarom is ook dat ik me heb voorgenomen dat ik dit de komende 10 jaar NIET meer te verhuizen.
Ik heb vorige week nog in de chaos/troep gezeten maar nu  begint alles langzaam te landen en hebben veel spullen weer een plekje gekregen. Momenteel houd ik mij dus bezig met het leukste deel van verhuizen: alles inrichten 🙂 Omdat ik zo druk was met verhuizen de afgelopen weken had ik wat minder tijd om hard te lopen. En dat was precies wat nodig was voor mijn knie. Even rust.

Fysio:
Ik loop ondertussen bij een fysiotherapeut voor mijn knieklachten en ik heb te horen gekregen dat ik een runners knie heb. Ik had daar wel eerder van gehoord en had al zo’n vermoeden dat ik daar last van had..alleen nu is het is dus geen zelf-diagnose meer, maar officieel;) Mijn komende hardloop weken zullen bestaan uit rustig aan weer opbouwen (laag tempo en weinig km), een zooi oefeningen die ik 4 keer per week moet gaan doen (ik heb mezelf plechtig beloofd dat ik dit ook ga doen, want normaal ben ik niet zo’n held in gedisciplineerd oefeningen doen) en verder rust houden/ andere sporten doen.
Deze week heb ik in elk geval geen last gehad van mijn knie, dus daar ben ik heeeel erg blij mee! Je gaat het hardlopen met een blessure toch minder als vanzelfsprekend beschouwen en waardeert het des de meer. Eigenlijk is dat ook wel eens goed.

Plannen voor 2020?
Eigenlijk had ik nu al vol op hardloop plannen willen maken voor 2020, maar door die knie stel ik dat nog even uit. Eerst maar eens kijken hoe snel dit herstelt. Wél ben ik van plan om me op te geven voor de 10 km van Schoorl, om toch een wedstrijd te hebben staan en iets hebben om naar toe te trainen als ik weer iets verder ben in de opbouw. Dat loopje is in februari, ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken!

Heb jij wel eens last gehad van een blessure? Ben je toen helemaal gestopt met sporten of heb je rustiger aan gedaan?

Het is vandaag precies een week geleden dat ik mijn eerste halve marathon liep! Daar was ik natuurlijk erg happy mee, de race ging lekker en ik was tevreden met mijn tijd (zie vorige blog), maar toen de eerste glorie gevoelens weg waren.. was ik toen nog steeds zo happy?

Auw, m’n knieën
Qua spierpijn viel het me alles mee. Ik had verwacht dat ik hier veel last van zou hebben de dagen na de marathon, maar dit bleef dus uit! Lucky me. Wat me niet mee viel was de pijn aan mijn knieën, die eigenlijk zondagavond al begon. En zodra pijn 2 uur na de finish al begint, weet je dat het for real is..
Maandag had ik behoorlijk wat moeite met traplopen en heb ik vooral gezeten om ze zoveel mogelijk rust te geven. Vanaf dinsdag ging het gelukkig weer langzaam aan beter, maar ik durfde het pas gisteren (zaterdag) weer aan om hard te lopen.

Een week niet gelopen, maar gisteren mocht ik weer!
Gisteren besloot ik dus dat ik weer fit genoeg was voor een rondje. En ik kon het ook niet langer weerstaan om niet te lopen (zeg maar gerust; ontwenningsverschijnselen traden op).
Ik moet zeggen, nadat ik ervaren had hoe het was om niet te kunnen lopen door fysieke klachten kon ik dit rondje wel weer extra waarderen!
Het leuke aan dit rondje van gisteren was dat ik me erg gefocust hebt op looptechniek en dat ik samen met iemand liep die daar even op gelet heeft en me hier en daar wat tips gegeven heeft. Ik heb namelijk het idee dat ik daar nog een hoop winst op kan behalen.

Nieuwe plannen to be made
In de week after ben ik eens gaan nadenken over komend jaar. Welke wedstrijden wil ik gaan lopen, wil ik nog een halve marathon gaan lopen? En waar? Of misschien zelfs voor een hele Marathon gaan? Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar wil hier binnenkort wel het een en ander over gaan delen op mijn blog.
Hoe was jouw week? Ben je nog in training voor een race? Of zit jouw goal er ook op en ben je nieuwe plannen voor komend jaar aan het smeden?

Ps. Ik heb momenteel een gave win actie op mijn instagram! Ik mag van Aftershokz 2 setjes headphones weggeven? Wil je mee doen? Check op mijn instagram hoe dat kan!

Omdat ik een tijdje in Amsterdam gewoond heb en sinds ik terug ben in Alkmaar eigenlijk pas nu weer echt begonnen met met lopen, merkte ik dat ik afgelopen periode echt nog een beetje moest uitvinden wat de beste hardloopplekjes in de omgeving zijn. Ook op zoek naar een fijne plek om hard te lopen? De volgende spots zijn mijn favoriete hardloopplekken:

Het Bolwerk (langs de stadskade van Alkmaar): Als je een kort rondje wilt met mooi uitzicht is dit een goede optie. Je loopt als het ware op een verhoging dus je hebt prachtig uitzicht over de grachten van Alkmaar. Het bolwerk is van het begin tot het eind ongeveer 2 kilometer, dus als je ‘m heen en weer loopt heb je én mooi uitzicht én heb je een prima klein rondje. Ander voordeel: het is er relatief vlak en daarnaast loop je de gehele route op asfalt, wat het een relatief licht en easy rondje maakt.

Het Oosterhout park: Het Oosterhout park is vrij klein en als je alleen in het Oosterhout park wil lopen, ontkom je er dus ook niet aan dat je een aantal keer hetzelfde rondje loopt (het grootst mogelijke rondje is ongeveer een kilometer) Persoonlijk trekt het mij niet zo aan om 5 keer hetzelfde rondje te lopen. Dus wat ik altijd doe: combineer dit rondje met een route langs het Bolwerk. Wanneer je deze samenpakt heb je een rondje van 6 km. Me like!

Het Bergerbos: Als je wat meer tijd hebt, is het bos bij Bergen een goede optie. In Bergen kun je eindeloos veel routes lopen en ontdek je elke keer weer nieuwe paden. Het Bergerbos leent zich extreem goed voor langere afstanden, omdat je prima 10 km kunt lopen zonder ook maar 1 stuk hetzelfde te hoeven lopen. Daarbij is een training in het Bergerbos extra zwaar omdat je grote delen op zand loopt. Wil je een personal record neerzetten op een bepaalde afstand, dan is Bergen geen goede optie want de snelheid ligt hier een stuk lager door het zand en de steile hellingen. Ik heb zelfs een speciaal record voor afstanden in het Bergerbos, omdat een PR halen anders onmogelijk is.

De Oudorperpolder: Hier kan het extreem hard waaien en op de een of andere manier lijkt een 5 km hier altijd wel een 10 km. Echter, als het mooi & windstil weer is dan is het een superfijn rondje om te lopen. Een afstand van ongeveer 2.5 km als je het grootste rondje loopt). Vroeger liep ik hier heel vaak, tegenwoordig wat minder.

Het Geestmerambacht: Een rondje GMA is ongeveer 4.5 km als je binnendoor loopt, wat het een geschikt rondje maakt. Wil je kort lopen? Dan is 1 rondje net mooi. Wil je meer lopen? Dan plak je er gewoon 1 aan vasten kom je uit op 9 km. Daarnaast is het GMA een mooi recreatiegebied en een voordeel is dus dat je er geen auto’s tegen zult komen. In de weekenden ziet het er wel zwart van de mensen (en honden), wat dan weer minder prettig loopt. Over het algemeen is het GMA echter een prettige plek om te lopen en bovendien is het een relatief groot rondje, dus loop je weinig stukken hetzelfde.

Ik ben sinds vorige week begonnen met fitness. Vroeger deed ik aan allerlei sporten (turnen, dansen, atletiek, hockey, schaatsen, wielrennen, noem het maar op), maar ik ben nergens eigenlijk echt mee doorgegaan. Op hardlopen na dan, maar dat doe ik best wel vrijblijvend; als ik een dagje geen zin heb, sla ik het net zo lief over..

Op fitness heb ik echter nooit gezeten, ik moet eerlijk zeggen dat ik het nooit zag als een serieuze sport omdat de keren dat in een fitnessschool kwam ik echt weinig tot niks deed. Behalve kletsen dan. En oja, een keer besloot ik om me niet te laten kennen en fanatiek te starten met een ingewikkeld apparaat. Het resultaat: ik had een week gruwelijke spierpijn en in een andere spier dan de spier die dacht te trainen.. geen succes dus.

Maar omdat ik nu alleen hardloop en de harde waarheid helaas is dat je met alleen hardlopen niet perse alle spieren traint, besloot ik vorige week dat ik fitness toch nog maar eens een kans moest geven.

Ik heb de laatste paar jaren wel vaker overwogen om te beginnen te fitnessen, maar ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen. Er staan daar zoveel apparaten en ik weet nou niet direct welk apparaat goed is voor welke spieren. Daarnaast voel ik me ook altijd ontzettend bekeken omdat iedereen in een sportschool doelbewust op bepaalde apparaten af lijkt te lopen en daarbij echt een programma lijkt af te werken..En ik zit altijd maar een beetje te klungelen. Gelukkig kon ik afgelopen zondag met iemand mee die verstand heeft van fitness en me een beetje wegwijs kon maken met de verschillen apparaten en de oefeningen bovendien voor kon doen..superhandig!

The result:

Ik kan je vertellen, het was zwaar! Ik kwam er achter dat ik kennelijk alleen spieren heb in mijn kuiten (van hardlopen denk ik?). En dat mijn armen helaas net spaghetti slierten waren. Tot mijn grote spijt moet ik vertellen dat ik niet aan gewichten ben toe gekomen; zonder gewichten squaten was al zwaar genoeg.

Maar het begin is er! Ik vond het superleuk en ga zeker vaker. Daarbij heb ik een soort schema dat ik ga volgen. Dat maakt dus dat ik ook ietsje doelbewuster mijn slag kan slaan en niet alle apparaten hoef uit te proberenJ. Ik ga nu kijken welke oefeningen goed voelen en of ik het ga volhouden om in elk geval 1x per week te fitnessen, naast hardlopen. Als ik een soort schema heb opgesteld voor mezelf met de oefeningen zal ik dat ook delen!

I keep you updated!

In NL was het afgelopen zondag nog warmer dan in Wenen (zie vorige blog over mijn citytripje in Wenen), maar dat kon ik natuurlijk ook niet weten toen ik mij opgaf voor deze loop in Schagen. Zaterdagavond dacht ik er serieus over om de run te skippen, omdat de 10 km in de hitte me geen goed idee leek. Maar heb dat toch maar niet gedaan; over het algemeen kan ik toch altijd wel genieten van zo’n loopje als ik eenmaal bezig ben. En met dat in mijn achterhoofd stond ik daar dan om 12:00, helemaal klaar voor de start.

Vlak voor de start was het nogal rommelig, want zowel de 5 km als de 10 km als de 10 Engels mijl hadden dezelfde startplek- en tijd. Ik had het parcours van tevoren even kort bekeken en ik werd er niet heel wijs van omdat ik verder ook niet heeeel bekend ben ik Schagen. Ik hoopte maar dat het onderweg een beetje goed aangegeven zou zijn. En anders liep ik in het slechtste geval een andere afstand dan waar ik me voor op gegeven had. In het geval van een 5 niet zo erg, in het geval van een 16 km wat minder..

De run was echt bikkelen! Omdat dit de eerste keer was dat ik een 10 km liep (10.4 km zelfs) wist ik niet goed hoe ik ‘m moest indelen en probeerde ik me dus maar een beetje in te houden, zodat ik aan het eind nog wat energie over had. Better safe than sorry. Tijdens het lopen bedacht ik me meerdere keren hoe fijn het zou zijn als ik iets meer getraind had voor deze afstand..Dat is dus iets wat ik voortaan ook zeker ga doen.

Uiteindelijk heb ik me gelukkig niet stuk gelopen en ben ik wel erg tevreden met mijn eindtijd (1:02:04), het ging dus eigenlijk heel goed! Wat wel vreemd was is dat de officiële wedstrijdafstand 10.6 km was en mijn Garmin afstand toch echt 10.4 km aangaf.. Hebben meer mensen hier last van en wat zou je hieraan kunnen doen? Ik heb namelijk wel vaker dat de afstand die mijn horloge aangeeft niet helemaal lijkt te kloppen!

Maandag deden we opnieuw een poging om de bunkers te bezoeken; deze dag kwamen we om half 11 bij de Berliner Unterwelten Tour aan en gelukkig waren we nu wel op tijdJ.

Deze tour leid je door een oude nog bestaande bunker uit de tweede wereldoorlog. Je krijgt een goed beeld van hoe vreselijk het geweest moest zijn om daar als sardientjes in een blik op elkaar gepakt te zitten terwijl de bommen om je oren vlogen en je bovendien niet wist of je überhaupt nog een huis had wanneer je de bunker weer uit kwam. De gids wist ontzettend veel en ik had het idee dat ze het geven van een rondleiding door de bunker meer als hobby zag dan als werk.

Na deze tour besloten we het Volkspark ‘Humboldthain’ te bezoeken, dat tegenover de bunker ligt. Dit park ligt rondom de Flakturm, een bunker/toren die in vroegere tijden diende ter verdediging van de stad. Vandaag de dag biedt deze toren echter vooral een prachtig uitzicht over de stad. Onder deze Flakturm ligt ook nog een enorme bunker (plek voor 20.000 mensen ) die in de maanden april tot en met september ook toegankelijk is voor toeristen. Helaas dus niet in februari; anders hadden we deze tour zeker ook gedaan!

Wat mij erg opvalt aan Berlijn is dat er zoveel leegstand is, je hebt echt mega veel gebouwen die hun functie (al enkele jaren) verloren hebben, maar er nog wel staan. Zo ook in het park Humboldthain, het is zo’n prachtig park maar overal staan oude gebouwen en half afgebrokkelde ruïnes.  Dat maakt Berlijn aan de ene kant heel vervallen, maar aan de andere kant ook spannend want je weet nooit wat voor ruïnes je tegen komt. Elke ruïne heeft toch weer een geschiedenis.

‘S middags besloten we naar de tentoonstelling ‘Topografie des Terror’ te gaan. Ik was daar nog nooit eerder geweest, ondanks dat ik Berlijn dus al 4 keer eerder bezocht heb. De tentoonstelling schetst een duidelijk beeld van de terreur van het nazi regime. Je merkt wel dat je echt even stil bent nadat je dit museum bezocht hebt; de verhalen over de gruwelijke vervolgingen laten je niet snel los en zijn heel aangrijpend. Toch kan ik het wel aanraden. Nadat we weer buiten stond wilden we even iets heel anders doen, iets vrolijks.

Het toeval wilde dat we net op dat moment tegenover de Mall Of Berlin zaten (dat soort toevalligheden heb ik nou altijd..) dus we besloten dat dat een mooi moment was om some shoppings te doen.  De Mall of Berlin is een relatief nieuw warenhuis en bevindt zich aan de Potsdamer Platz; je kunt er echt van alles en nog wat vinden. Er was zelfs een glijbaan van de bovenste verdieping van het warenhuis naar de begane grond (zie foto).

En die glijbaan had nog openingstijden ook. Tegen etenstijd begaven we ons naar de speciale Food verdieping. Ja ja, een hele verdieping vol eten. En dan ook echt alle soorten eten: Amerikaans, Duits, Italiaans, Vietnamees, Thais, Marrokaans, you name it en het was er te vinden. Uiteindelijk gingen we voor de Sushi Bar ( zo’n lopende band waar allemaal Sushi gerechten op staan). Ik had dat nog nooit eerder gedaan en heb dat altijd al eens willen doen dus ik kan tevreden zeggen dat ik weer iets van mijn bucketlist heb kunnen afstrepen.

Hoewel we s avonds nog één drankje gedaan hebben, hadden we heel benen en besloten we redelijk op tijd weer naar huis te gaan.  Niet zo gek, want ik kwam erachter dat we vandaag maar liefst 12,3J km gelopen hebben! Morgen another day in Berlin

Vanavond ga ik me opgeven voor de Texel Halve Marathon. Ik ga alleen wel valsspelen want ik wil de 10 kilometer gaan lopen ipv de Halve Marathon. Ik zei  vandaag tegen iemand dat ik mee wil gaan doen aan de ‘Halve Marathon van Texel’ en terwijl ik dat zei realiseerde ik me dat dat wel erg optimistisch klonk..Marathon, ik?! Degene met wie ik stond te praten was ook onder de indruk en zei ‘Jeetje, wat goed zeg. Gewoon een marathon. Maar dan de helft, zeg maar’. Toen heb ik er maar snel aan toegevoegd dat ik de 10 km ga doen. Misschien ga ik in het vervolg wel zeggen dat ik een kwart marathon wil gaan lopen..sounds more impressiveJ

Hoewel ik in de toekomst zeker eens een halve marathon wil gaan lopen, is dat nu nog wat te vroeg. Of eigenlijk ben ik iets te laat begonen met trainen, maar net hoe je het ziet. Meestal voel ik pas in de lente en zomer de behoefte om langere afstanden te rennen. In de winter sleep ik mezelf naar buiten en wanneer ik stipt een halfuur bezig ben, zorg ik dat ik weer voor mijn voordeur sta. Haarfijn uitgekiemd (zie beschrijving vorige blog). Afijn, met een halfuur trainen kun je geen marathon rennen. Zelfs 10 km wordt al lastig, dus vandaar dat daar nu voor mij de uitdaging ligt. In het verleden liep ik namelijk alleen maar 5 kilometers en in een nog verder verleden liep ik helemaal niet.

Ik weet nog heel goed dat ik de zogenaamde Vestloop (inmiddels is deze loopwestrijd gedoopt tot de Alkmaar City Run) wilde rennen, maar niet getraind had. En daarmee bedoel ik dat ik een aantal jaar niet getraind had en opeens weer begonnen was met hardlopen. Mijn god, ik dacht echt dat ik dood ging. En het was maar 5 kilometer! Ik weet nog dat ik na de finish mijn lichaam totaal niet meer onder controle had en dat ik bijna over mijn nek ging. Note to self terwijl ik dit schrijf: Never Let That Happen Again.

Anyways nog een bijzonderheidje aan de Halve Marathon van Texel(lees 10 km): Je kunt er blijkbaar voor kiezen om vanaf de boot te starten. Hoe vet is dat! Ik heb er zin in. Ik laat volgende keer weten of het inschrijven gelukt is. Het wordt iig een latertje want de inschrijving gaat pas om 0:00 open…