Omdat ik een tijdje in Amsterdam gewoond heb en sinds ik terug ben in Alkmaar eigenlijk pas nu weer echt begonnen met met lopen, merkte ik dat ik afgelopen periode echt nog een beetje moest uitvinden wat de beste hardloopplekjes in de omgeving zijn. Ook op zoek naar een fijne plek om hard te lopen? De volgende spots zijn mijn favoriete hardloopplekken:

Het Bolwerk (langs de stadskade van Alkmaar): Als je een kort rondje wilt met mooi uitzicht is dit een goede optie. Je loopt als het ware op een verhoging dus je hebt prachtig uitzicht over de grachten van Alkmaar. Het bolwerk is van het begin tot het eind ongeveer 2 kilometer, dus als je ‘m heen en weer loopt heb je én mooi uitzicht én heb je een prima klein rondje. Ander voordeel: het is er relatief vlak en daarnaast loop je de gehele route op asfalt, wat het een relatief licht en easy rondje maakt.

Het Oosterhout park: Het Oosterhout park is vrij klein en als je alleen in het Oosterhout park wil lopen, ontkom je er dus ook niet aan dat je een aantal keer hetzelfde rondje loopt (het grootst mogelijke rondje is ongeveer een kilometer) Persoonlijk trekt het mij niet zo aan om 5 keer hetzelfde rondje te lopen. Dus wat ik altijd doe: combineer dit rondje met een route langs het Bolwerk. Wanneer je deze samenpakt heb je een rondje van 6 km. Me like!

Het Bergerbos: Als je wat meer tijd hebt, is het bos bij Bergen een goede optie. In Bergen kun je eindeloos veel routes lopen en ontdek je elke keer weer nieuwe paden. Het Bergerbos leent zich extreem goed voor langere afstanden, omdat je prima 10 km kunt lopen zonder ook maar 1 stuk hetzelfde te hoeven lopen. Daarbij is een training in het Bergerbos extra zwaar omdat je grote delen op zand loopt. Wil je een personal record neerzetten op een bepaalde afstand, dan is Bergen geen goede optie want de snelheid ligt hier een stuk lager door het zand en de steile hellingen. Ik heb zelfs een speciaal record voor afstanden in het Bergerbos, omdat een PR halen anders onmogelijk is.

De Oudorperpolder: Hier kan het extreem hard waaien en op de een of andere manier lijkt een 5 km hier altijd wel een 10 km. Echter, als het mooi & windstil weer is dan is het een superfijn rondje om te lopen. Een afstand van ongeveer 2.5 km als je het grootste rondje loopt). Vroeger liep ik hier heel vaak, tegenwoordig wat minder.

Het Geestmerambacht: Een rondje GMA is ongeveer 4.5 km als je binnendoor loopt, wat het een geschikt rondje maakt. Wil je kort lopen? Dan is 1 rondje net mooi. Wil je meer lopen? Dan plak je er gewoon 1 aan vasten kom je uit op 9 km. Daarnaast is het GMA een mooi recreatiegebied en een voordeel is dus dat je er geen auto’s tegen zult komen. In de weekenden ziet het er wel zwart van de mensen (en honden), wat dan weer minder prettig loopt. Over het algemeen is het GMA echter een prettige plek om te lopen en bovendien is het een relatief groot rondje, dus loop je weinig stukken hetzelfde.

Zondagochtend werd ik erg moe wakker: ik had weliswaar 10 uur geslapen, maar zo voelde ik me op dat moment zeker niet. Hoewel ik supermoe was probeerde ik mezelf ervan te overtuigen dat het een goed idee was om te gaan hardlopen. Dat was niet makkelijk wantik heb de op de een of andere manier door de jaren heen de overtuiging ontwikkeld dat wanneer ik rond 12 uur wakker wordt op een vrije dag, ik weinig productief meer kan zijn en series kijken de enige oplossing is. Heel irritant, vooral als je moet leren ofzo..

Tot mijn verbazing had ik echter rond half 4 opeens mijn hardloopkleding aan. Echt geen idee waar die spirit vandaan kwam. Misschien omdat ik vorige week zo lekker sportief bezig was geweest.

Ik wilde eigenlijk een uur lopen; voor mijn wintersportvakantie heb ik een aantal keer een uurtje gelopen en ik voelde me daarna steeds zo fit dat ik weer snakte naar dat gevoel. En het gevoel dat ik dan s avonds lekker veel kan eten omdat ik ‘toch een uur gelopen heb’. Eigenlijk is lekker eten dan mijn motief om te gaan hardlopen als ik er overna denk.

Het liefste loop ik hard in het bos in Bergen; het is er altijd lekker rustig en ik voel me weinig bekeken.

In de binnenstad lopen is gewoon echt irritant; ik voel me constant bekeken en bovendien heb ik elke keer wel een speelse hond achter me aan. En die baasjes maar roepen ‘hij doet echt niks hoor’. Yeah right, volgens mij bepaalt een hond altijd nog zelf of hij wel of niet iets doet..

Op een gegeven moment kwam ik iemand tegen in het bos; iemand die aan het wandelen was. Ik vraag me dan altijd af waarom iemand daar op dat moment loopt en wat ze op dat moment denken. Meestal zijn ze ook diep in gedachten verzonken, zo diep dat ze je niet zien lopen.

Met mede-hardlopers is het anders; daar heb je (aldus ik) meestal een kort moment van erkentenis mee, alsof je beide wilt zeggen: wij kennen elkaar niet, maar we hebben in elk geval een overeenkomstige interesse, dus we zeggen elkaar gedag.

Het was die dag stil in het bos, maar ik kwam toch mede-hardlopers tegen:

Een mede-hardloopster in het bos met een ontzettend leuk roze jasje aan. In mijn extreem hoge snelheid (ahum) kon ik helaas niet zien wat voor jasje het precies was of van welk merk. Note to self: thuis opzoekenJ.

Nog geen 2 minuten later kwam ik nog een mede-hardloper tegen. Hij was van het soort mensen dat je gewoon liever niet tegenkomt omdat hij je met een strakke blik aankijkt.  Al van verre. En probeer dan maar eens 100 meter lang zijn blik te ontwijken. Toen hij 5 passen van me verwijderd was mompelde hij een vluchtig ‘hallo’ , zonder zijn ijzige blik van me af te wenden. Ik mompelde iets terug. Je hoeft niet eens hallo te zeggen, als je de 2 random klinkers mompelt die hetzelfde klinken als hallo, ben je er al.

Eindstand had ik 30 minuten gelopen. Omdat ik de gelopen tijd altijd wil afronden op een mooi heel getal, liep ik nog een rondje over de parkeerplaats; beter dat dan op 29 minuten uitkomen. Op 29 minuten uitkomen is het zo nét niet.

Stay tuned!