In samenwerking met @Rogellisportswear schreef ik een blog over waarom ik weer begonnen ben met wielrennen en welke tips ik heb voor beginners. Zoals ik in een eerdere blog ook al schreef; het Coronamaatregelen tijdperk heeft vele nadelen, maar ook enkele voordelen. Namelijk dat ik meer tijd heb voor hobby’s die al een tijd op mijn to-do list stonden, maar waar ik gewoon maar niet aan toe leek te komen. Deze blog vind je ook op de website van Rogelli en wel hier:

Een aantal jaar geleden…
Mijn wielrenavontuur gaat eigenlijk jaren terug. In mijn jeugd zat ik heel regelmatig op de racefiets; ik was fanatiek schaatsster en deed in de zomer aan wielrennen om conditie op te bouwen voor het schaatsseizoen. Op een gegeven moment ben ik daar mee gestopt en zo dus ook met het wielrennen.

Het was om en nabij 7 jaar geleden dat ik voor het laatst op een racefiets zat. Ik liep al een tijdje rond met het idee dat ik wielrennen weer op zou willen pakken; een fiets, een helm en een oud fietspak had ik ten slotte nog, dus ik hoefde alleen maar de banden op te pompen en kon de weg op. Toch is het er niet eerder van gekomen dan in deze Coronatijd.  Dat ik er nu pas aan toe kom, komt denk ik omdat ik nu meer tijd heb door het wegvallen van veel (sociale) activiteiten i.v.m. alle geldende maatregelen. Hierdoor heb ik toch een bepaalde rust in mijn hoofd om hobby’s op te pakken.

Ik vond het heerlijk om weer te fietsen (ik heb wel behoorlijk wat spierpijn gehad na de eerste 2 keer). Een bijkomend voordeel van fietsen vind ik dat het minder belastend is voor mijn knie. Een tijdje geleden liep ik een lopers knie op, en hoewel ik nu weer hersteld ben, weet ik dat ik wel voorzichtig moet zijn want soms voel ik nog wel eens een lichte steek. Fijn om het hardlopen te kunnen afwisselen met fietsen!

Maar…Hoe wil ik als beginnend wielrenner zorgen dat ik het leuk blijf vinden? Ik heb een aantal punten waarmee ik hoop dat het succesvoller wordt dan vorige keren en ik het als een soort sport naast hardlopen kan gaan doen.

• Van te voren het weerbericht checken. Ik ben erachter gekomen dat ik een typische mooi weer fietser ben;) Met regen of kou op komst ga ik gewoon niet, dan hoef ik ook niet te balen onderweg en houden we het een beetje leuk.
• Wat voor mij persoonlijk altijd goed werkt, ook met bijvoorbeeld hardlopen, is een leuke kleding set kopen omdat ik dan extra gemotiveerd ben om te gaan; die leuke wielrenkleding set heb ik gevonden in de vorm @rogellisportswear kleding!
• Een fietsbroek met een goede zeem. Ik weet niet of je ooit op een wielrenfietszadel hebt gezeten zonder zeem? Ik laatst wel, toen ik mijn fiets van mijn ouders’ huis naar mijn eigen huis toereed. In m’n alledaagse kleding. 1 woord: auw! Gelukkig heeft Rogelli genoeg keuze in zemen, dus ik hoef nu nooit meer zonder te fietsen.
• Langzaam opbouwen en niet beginnen met lange afstanden; langzaam opbouwen vind ik soms lastig omdat ik in mijn enthousiasme soms denk de hele wereld aan te kunnen, maar om te voorkomen dat ik er na 1 rondje van 80 km alweer klaar mee ben denk ik dat het beter is om het wat te doseren.

Dus mijn doel is: wielrennen naast hardlopen gaan doen en er net zoveel plezier in hebben als hardlopen #enjoythedistance!
Combineren jullie ook sporten? En zo ja, welke sporten? En hebben jullie nog tips voor beginnend wielrenners?

In NL was het afgelopen zondag nog warmer dan in Wenen (zie vorige blog over mijn citytripje in Wenen), maar dat kon ik natuurlijk ook niet weten toen ik mij opgaf voor deze loop in Schagen. Zaterdagavond dacht ik er serieus over om de run te skippen, omdat de 10 km in de hitte me geen goed idee leek. Maar heb dat toch maar niet gedaan; over het algemeen kan ik toch altijd wel genieten van zo’n loopje als ik eenmaal bezig ben. En met dat in mijn achterhoofd stond ik daar dan om 12:00, helemaal klaar voor de start.

Vlak voor de start was het nogal rommelig, want zowel de 5 km als de 10 km als de 10 Engels mijl hadden dezelfde startplek- en tijd. Ik had het parcours van tevoren even kort bekeken en ik werd er niet heel wijs van omdat ik verder ook niet heeeel bekend ben ik Schagen. Ik hoopte maar dat het onderweg een beetje goed aangegeven zou zijn. En anders liep ik in het slechtste geval een andere afstand dan waar ik me voor op gegeven had. In het geval van een 5 niet zo erg, in het geval van een 16 km wat minder..

De run was echt bikkelen! Omdat dit de eerste keer was dat ik een 10 km liep (10.4 km zelfs) wist ik niet goed hoe ik ‘m moest indelen en probeerde ik me dus maar een beetje in te houden, zodat ik aan het eind nog wat energie over had. Better safe than sorry. Tijdens het lopen bedacht ik me meerdere keren hoe fijn het zou zijn als ik iets meer getraind had voor deze afstand..Dat is dus iets wat ik voortaan ook zeker ga doen.

Uiteindelijk heb ik me gelukkig niet stuk gelopen en ben ik wel erg tevreden met mijn eindtijd (1:02:04), het ging dus eigenlijk heel goed! Wat wel vreemd was is dat de officiële wedstrijdafstand 10.6 km was en mijn Garmin afstand toch echt 10.4 km aangaf.. Hebben meer mensen hier last van en wat zou je hieraan kunnen doen? Ik heb namelijk wel vaker dat de afstand die mijn horloge aangeeft niet helemaal lijkt te kloppen!

Vanavond ga ik me opgeven voor de Texel Halve Marathon. Ik ga alleen wel valsspelen want ik wil de 10 kilometer gaan lopen ipv de Halve Marathon. Ik zei  vandaag tegen iemand dat ik mee wil gaan doen aan de ‘Halve Marathon van Texel’ en terwijl ik dat zei realiseerde ik me dat dat wel erg optimistisch klonk..Marathon, ik?! Degene met wie ik stond te praten was ook onder de indruk en zei ‘Jeetje, wat goed zeg. Gewoon een marathon. Maar dan de helft, zeg maar’. Toen heb ik er maar snel aan toegevoegd dat ik de 10 km ga doen. Misschien ga ik in het vervolg wel zeggen dat ik een kwart marathon wil gaan lopen..sounds more impressiveJ

Hoewel ik in de toekomst zeker eens een halve marathon wil gaan lopen, is dat nu nog wat te vroeg. Of eigenlijk ben ik iets te laat begonen met trainen, maar net hoe je het ziet. Meestal voel ik pas in de lente en zomer de behoefte om langere afstanden te rennen. In de winter sleep ik mezelf naar buiten en wanneer ik stipt een halfuur bezig ben, zorg ik dat ik weer voor mijn voordeur sta. Haarfijn uitgekiemd (zie beschrijving vorige blog). Afijn, met een halfuur trainen kun je geen marathon rennen. Zelfs 10 km wordt al lastig, dus vandaar dat daar nu voor mij de uitdaging ligt. In het verleden liep ik namelijk alleen maar 5 kilometers en in een nog verder verleden liep ik helemaal niet.

Ik weet nog heel goed dat ik de zogenaamde Vestloop (inmiddels is deze loopwestrijd gedoopt tot de Alkmaar City Run) wilde rennen, maar niet getraind had. En daarmee bedoel ik dat ik een aantal jaar niet getraind had en opeens weer begonnen was met hardlopen. Mijn god, ik dacht echt dat ik dood ging. En het was maar 5 kilometer! Ik weet nog dat ik na de finish mijn lichaam totaal niet meer onder controle had en dat ik bijna over mijn nek ging. Note to self terwijl ik dit schrijf: Never Let That Happen Again.

Anyways nog een bijzonderheidje aan de Halve Marathon van Texel(lees 10 km): Je kunt er blijkbaar voor kiezen om vanaf de boot te starten. Hoe vet is dat! Ik heb er zin in. Ik laat volgende keer weten of het inschrijven gelukt is. Het wordt iig een latertje want de inschrijving gaat pas om 0:00 open…

Zondagochtend werd ik erg moe wakker: ik had weliswaar 10 uur geslapen, maar zo voelde ik me op dat moment zeker niet. Hoewel ik supermoe was probeerde ik mezelf ervan te overtuigen dat het een goed idee was om te gaan hardlopen. Dat was niet makkelijk wantik heb de op de een of andere manier door de jaren heen de overtuiging ontwikkeld dat wanneer ik rond 12 uur wakker wordt op een vrije dag, ik weinig productief meer kan zijn en series kijken de enige oplossing is. Heel irritant, vooral als je moet leren ofzo..

Tot mijn verbazing had ik echter rond half 4 opeens mijn hardloopkleding aan. Echt geen idee waar die spirit vandaan kwam. Misschien omdat ik vorige week zo lekker sportief bezig was geweest.

Ik wilde eigenlijk een uur lopen; voor mijn wintersportvakantie heb ik een aantal keer een uurtje gelopen en ik voelde me daarna steeds zo fit dat ik weer snakte naar dat gevoel. En het gevoel dat ik dan s avonds lekker veel kan eten omdat ik ‘toch een uur gelopen heb’. Eigenlijk is lekker eten dan mijn motief om te gaan hardlopen als ik er overna denk.

Het liefste loop ik hard in het bos in Bergen; het is er altijd lekker rustig en ik voel me weinig bekeken.

In de binnenstad lopen is gewoon echt irritant; ik voel me constant bekeken en bovendien heb ik elke keer wel een speelse hond achter me aan. En die baasjes maar roepen ‘hij doet echt niks hoor’. Yeah right, volgens mij bepaalt een hond altijd nog zelf of hij wel of niet iets doet..

Op een gegeven moment kwam ik iemand tegen in het bos; iemand die aan het wandelen was. Ik vraag me dan altijd af waarom iemand daar op dat moment loopt en wat ze op dat moment denken. Meestal zijn ze ook diep in gedachten verzonken, zo diep dat ze je niet zien lopen.

Met mede-hardlopers is het anders; daar heb je (aldus ik) meestal een kort moment van erkentenis mee, alsof je beide wilt zeggen: wij kennen elkaar niet, maar we hebben in elk geval een overeenkomstige interesse, dus we zeggen elkaar gedag.

Het was die dag stil in het bos, maar ik kwam toch mede-hardlopers tegen:

Een mede-hardloopster in het bos met een ontzettend leuk roze jasje aan. In mijn extreem hoge snelheid (ahum) kon ik helaas niet zien wat voor jasje het precies was of van welk merk. Note to self: thuis opzoekenJ.

Nog geen 2 minuten later kwam ik nog een mede-hardloper tegen. Hij was van het soort mensen dat je gewoon liever niet tegenkomt omdat hij je met een strakke blik aankijkt.  Al van verre. En probeer dan maar eens 100 meter lang zijn blik te ontwijken. Toen hij 5 passen van me verwijderd was mompelde hij een vluchtig ‘hallo’ , zonder zijn ijzige blik van me af te wenden. Ik mompelde iets terug. Je hoeft niet eens hallo te zeggen, als je de 2 random klinkers mompelt die hetzelfde klinken als hallo, ben je er al.

Eindstand had ik 30 minuten gelopen. Omdat ik de gelopen tijd altijd wil afronden op een mooi heel getal, liep ik nog een rondje over de parkeerplaats; beter dat dan op 29 minuten uitkomen. Op 29 minuten uitkomen is het zo nét niet.

Stay tuned!