Maandag deden we opnieuw een poging om de bunkers te bezoeken; deze dag kwamen we om half 11 bij de Berliner Unterwelten Tour aan en gelukkig waren we nu wel op tijdJ.
Deze tour leid je door een oude nog bestaande bunker uit de tweede wereldoorlog. Je krijgt een goed beeld van hoe vreselijk het geweest moest zijn om daar als sardientjes in een blik op elkaar gepakt te zitten terwijl de bommen om je oren vlogen en je bovendien niet wist of je überhaupt nog een huis had wanneer je de bunker weer uit kwam. De gids wist ontzettend veel en ik had het idee dat ze het geven van een rondleiding door de bunker meer als hobby zag dan als werk.
Na deze tour besloten we het Volkspark ‘Humboldthain’ te bezoeken, dat tegenover de bunker ligt. Dit park ligt rondom de Flakturm, een bunker/toren die in vroegere tijden diende ter verdediging van de stad. Vandaag de dag biedt deze toren echter vooral een prachtig uitzicht over de stad. Onder deze Flakturm ligt ook nog een enorme bunker (plek voor 20.000 mensen ) die in de maanden april tot en met september ook toegankelijk is voor toeristen. Helaas dus niet in februari; anders hadden we deze tour zeker ook gedaan!
Wat mij erg opvalt aan Berlijn is dat er zoveel leegstand is, je hebt echt mega veel gebouwen die hun functie (al enkele jaren) verloren hebben, maar er nog wel staan. Zo ook in het park Humboldthain, het is zo’n prachtig park maar overal staan oude gebouwen en half afgebrokkelde ruïnes. Dat maakt Berlijn aan de ene kant heel vervallen, maar aan de andere kant ook spannend want je weet nooit wat voor ruïnes je tegen komt. Elke ruïne heeft toch weer een geschiedenis.
‘S middags besloten we naar de tentoonstelling ‘Topografie des Terror’ te gaan. Ik was daar nog nooit eerder geweest, ondanks dat ik Berlijn dus al 4 keer eerder bezocht heb. De tentoonstelling schetst een duidelijk beeld van de terreur van het nazi regime. Je merkt wel dat je echt even stil bent nadat je dit museum bezocht hebt; de verhalen over de gruwelijke vervolgingen laten je niet snel los en zijn heel aangrijpend. Toch kan ik het wel aanraden. Nadat we weer buiten stond wilden we even iets heel anders doen, iets vrolijks.
Het toeval wilde dat we net op dat moment tegenover de Mall Of Berlin zaten (dat soort toevalligheden heb ik nou altijd..) dus we besloten dat dat een mooi moment was om some shoppings te doen. De Mall of Berlin is een relatief nieuw warenhuis en bevindt zich aan de Potsdamer Platz; je kunt er echt van alles en nog wat vinden. Er was zelfs een glijbaan van de bovenste verdieping van het warenhuis naar de begane grond (zie foto).
En die glijbaan had nog openingstijden ook. Tegen etenstijd begaven we ons naar de speciale Food verdieping. Ja ja, een hele verdieping vol eten. En dan ook echt alle soorten eten: Amerikaans, Duits, Italiaans, Vietnamees, Thais, Marrokaans, you name it en het was er te vinden. Uiteindelijk gingen we voor de Sushi Bar ( zo’n lopende band waar allemaal Sushi gerechten op staan). Ik had dat nog nooit eerder gedaan en heb dat altijd al eens willen doen dus ik kan tevreden zeggen dat ik weer iets van mijn bucketlist heb kunnen afstrepen.
Hoewel we s avonds nog één drankje gedaan hebben, hadden we heel benen en besloten we redelijk op tijd weer naar huis te gaan. Niet zo gek, want ik kwam erachter dat we vandaag maar liefst 12,3J km gelopen hebben! Morgen another day in Berlin